Papa Zoglu – De wonderbaarlijke reizen van de koeienprins oftewel bloei en verval van de stad Gniezno

In stripland zijn sprookjes heel gewoon. Veel minder gewoon is dit sprookje voor volwassenen van Simon Spruyt, die met zijn vorige boek Junker de Willy Vandersteenprijs voor de beste Nederlandstalige strip won. Zijn verhaal over Zoglu, een kind dat uit een koe geboren wordt en in zijn puberteit verandert in een besnorde stier, koketteert met de wetten van het sprookjesgenre, maar neemt er tegelijk ook afstand van. Wanneer de heks die Zoglu opvoedt hem alleen achterlaat, begint hij aan de omzwervingen die in menig sprookje het avontuur inluiden. Toevallig zorgt Zoglu er op zijn reisweg voor dat drie koppels onverwacht een kind krijgen, wat bij het nageslacht in kwestie een haast religieuze verering van de jonge passant teweegbrengt. Zoglu zelf sticht ondertussen ook een gezinnetje, in zijn gedaante als stier, maar kent daarbij minder geluk.

Ondanks de herhalingen en andere typische sprookjeselementen, af en toe tot in het ridicule aangezet, komen veel verhaalwendingen toch nog als een verrassing. Dat heeft te maken met Spruyts rebelse fantasie, zijn humor en zijn literair talent, maar het is de visuele uitwerking die van Papa Zoglu iets unieks maakt. Spruyt heeft goed naar middeleeuwse manuscripten gekeken en er de grafiek van zijn boek op gebaseerd. De wetten van het perspectief laat hij met veel overgave terzijde en de personages lijken wel marionetten: ze zien er meestal precies hetzelfde uit als in het vorige plaatje. Spruyt vult zijn tweedimensionale lijntekeningen met warme aquarelkleuren, waardoor de pagina’s er tegelijk ambachtelijk en artistiek uitzien. De onvergelijkelijke grafiek vindt zo het kruispunt tussen middeleeuwse boekverluchting, geïllustreerde jeugdboeken, poppenkast en klassieke strip. Dit bizarre, grappige sprookje solliciteert nadrukkelijk naar een plaats in de eindejaarsjaarlijstjes.