Het volledige programma is te vinden op www.botanique.be.

De vier podia van Les Nuits Botanique staan veertien avonden lang borg voor zowel avontuurlijk experiment als gevestigde rockwaarden. Gemakshalve gaan we er van uit dat kleppers als 16 Horsepower, Hooverphonic, Frédéric Galliano, Lambchop of Badly Drawn Boy geen introductie meer behoeven. Voor de goudzoekers en avonturiers zijn de volgende acts alvast het ontdekken waard.

Coparck, 20/9 Orangerie

Een collectief waarvan de stijl wordt omschreven als guerillapopsamplejazz zou u eigenlijk angstvallig moeten mijden, maar deze Amsterdamse groep zou best wel eens de nieuwe sensatie kunnen worden – het weemoedig viertal slaagde erin om met amper twee demo’s op zak al grijsgedraaid te worden op de Nederlandse radio. Met hun debuut Birds, Happiness & Still Not Worried brachten ze sinds lang weer goed nieuws van boven de Moerdijk.

Llorca, 21/9 Orangerie

Ludovic Llorca, de Franse soulman van de elektronische muziek, ontgroeide met singles als Precious Thing en Indigo Blues in geen tijd de cultstatus. Beïnvloed door house en disco, brengt de begenadigde draaitafelridder oldschool electro met geraffineerde jazzkleuren en een funky groove waarvan zelfs de meest onbeweeglijke hark zijn heupen een eigen mening voelt krijgen.

Avril, 21/9 Orangerie

Recalcitrante Parisien die broeierige sfeermuziek brengt. De verhitte koortsdroom That Horse Must Be Starving toont een begenadigd en ietwat zonderling artiest die moeiteloos jongleert met diverse invloeden en stijlen, gaande van soul over jazz naar elektro. Een probaat middel tegen l’Ennui Botanique.

Màrcio Faraco, 23/9 Rotonde

Braziliaan die zijn geboorteland inruilde voor Frankrijk en aanstekelijke bossanova koppelt aan knappe nostalgische en romantische zang. En hey, als je ons niet gelooft: Faraco werd ondertussen al eens officieel uitgeroepen tot beste Braziliaanse componist. Beat that, Max Cavalera.

Général Alcazar, 27/9 Musée

Général Alcazar aka Patrick Chénière profileert zich graag als vreemde eend in de rockbijt. De concerten, waarop de generaal wordt bijgestaan door vier muzikanten, gedijen in een rockatmosfeer, maar als de overstuurde gitaren wild beginnen te gillen, draperen harmonium, toetsen en – I kid you not – ukelele en bouzouki zich over een klanktapijt van grillige riffs en samples. Hou u vast aan de takken van de bomen.

(GVA)