Oktober

Eerste zin Gele en rode bladeren dwarrelen in het zonlicht naar het natte asfalt, dat als een donkere, spiegelgladde rivier door het bos snijdt.

Minister van Sociale Zaken Rosa Hartung is een jaar thuis geweest na de verdwijning van haar twaalfjarige dochter. Een serieverkrachter heeft bekend dat hij het kind heeft vermoord, een lichaam is nooit gevonden. Rosa stort zich opnieuw op haar werk. Tot een verminkt lijk van een vrouw wordt teruggevonden wier hand werd afgehakt toen ze nog in leven moet zijn geweest. Boven het ontzielde lichaam hangt een kastanjepoppetje met daarop een vingerafdruk van Rosa’s dochter. Leeft ze dan toch nog? Moordrechercheur Naia Thulin en haar Europol-collega Mark Hess voeren hun eigenzinnige onderzoek terwijl er steeds meer jonge vrouwen worden afgeslacht.

Søren Sveistrup, de bedenker van The Killing, debuteert met Oktober als thrillerauteur. Zijn scenaristenachtergrond schemert duidelijk door: korte hoofdstukken, personages die allemaal een geheim hebben, veel plotwendingen en cliffhangers. Maar waarom iedereen doet wat hij/zij doet, blijft vaag. Met beelden kun je emoties en diepgang oproepen, hier ontbreekt vaak de genuanceerde psychologie of moet er net te veel worden uitgelegd. Dat iedereen die in dit boek voor briljant moet doorgaan veel te jong is voor zijn of haar topfunctie, doet een mens bovendien vermoeden dat het met film- of tv-plannen in het achterhoofd geschreven is. Lekker leesvoer, maar de thrillersensatie van het jaar is het niet.