Vanaf 4/2, elke donderdag, 20.35, VTM.

Nicholas Arnst was amper dertien toen hij de juryleden van de talentenjacht Belgium’s Got Talent verbaasde met zijn goocheltrucs. Daarna kreeg hij zijn eigen show bij VTM. Naar het voorbeeld van street magicians als Dynamo trekt hij de straat op met zijn kunstjes. Het resultaat: veel verraste gezichtsuitdrukkingen. Of hoe goochelen, dat vroeger geassocieerd werd met clownachtige types die iets deden met witte doekjes en grote kisten, hip en cool is geworden. Of brengt het nieuwe seizoen toch iets anders?

NICHOLAS ARNST: Het basisconcept blijft hetzelfde: ik probeer mensen in mijn directe omgeving te verbazen. Maar sinds het eerste seizoen is er wel wat veranderd in mijn leven, en dat merk je ook aan het programma. Ik ontmoet andere mensen, ik kom op nieuwe plekken, ik hang meer rond in het tv-milieu. Sinds het eerste seizoen zijn er een aantal deuren opengegaan.

Je durft al eens een bekende Vlaming in de maling te nemen. De gelaatsuitdrukking van Karen Damen toen je haar iPhone door een glazen tafel schoof, was geld waard. Zijn er in dit seizoen weer zulke momenten?

ARNST: Zeker. Dat gaat van bekende gezichten als K3 tot Tomorrowland-deejays Dimitri Vegas en Like Mike. Ik ben ook backstage geweest bij The Voice en Familie. Straffer nog: in Las Vegas heb ik het Amerikaanse duo Penn & Teller bezocht, twee goochelaars naar wie ik enorm opkijk. De omstandigheden waren wel niet ideaal. Ik kreeg pas daags voordien te horen dat ik hen mocht bezoeken, terwijl we nog draaidagen gepland hadden. Ik heb hen wel een truc getoond, maar niet met de intentie om hen van hun sokken te blazen. Want goochelaars verbazen, is toch een vak apart.

Heb je nog grote inspiratiebronnen?

ARNST: De Amerikaan David Blaine: een mysterieuze man met extreme trucs. Hij is in de jaren negentig begonnen met zijn eerste special, die heette toen al Street Magic. Ik kijk altijd vol verbazing naar zijn werk. Niet zozeer omdat ik hem wil kopiëren, maar omdat ik zijn aanpak wel kan pruimen.

In Nicholas toon je je trucs aan nietsvermoedende voorbijgangers. Je weet nooit helemaal zeker hoe die mensen zullen reageren. Nooit voor grote verrassingen gestaan?

ARNST: Sommige trucs zijn helemaal nieuw, en ik probeer me in te leven in de mensen aan wie ik ze toon. Als op een draaidag blijkt dat die anders reageren dan verwacht, moeten we dat ter plaatse zien op te lossen. Meestal lukt dat wel, en passen we ons aan. Maar het is ook al eens fout gelopen.

Nooit in de verleiding gekomen om een trucje uit te leggen, bijvoorbeeld aan vrienden?

ARNST: Nog niet, nee.

Ook niet in een zatte bui?

ARNST: Een geheim heeft enkel waarde zolang het een geheim blijft. Als je een truc uitlegt, verliest hij zijn oorspronkelijke charme. Dus nee, ik laat niet snel in mijn kaarten kijken.

ANDREAS ILEGEMS