Zaterdag 6/8, 22.15 – CanvasDe televisiezomer zit vol herhalingen – nóg een aflevering van F.C. De Kampioenen, anyone? – maar voor één keer kunnen we dat wel aanmoedigen. Wie vorig jaar de driedelige Britse thrillerserie Moses Jones gemist heeft, krijgt de komende weken een welkome tweede kans. Kwestie van u voor te bereiden op een stevige dosis tv noir, geven we u alvast de basis mee.
Wat? Wanneer in de Thames het verminkte lijk van een zwarte man wordt gevonden, staat de lokale Oegandese gemeenschap in rep en roer. De jonge blanke agent Dan Twentyman krijgt het gezelschap van een oudgediende van Scotland Yard, Moses Jones – vandaar de titel – die als Brit met Afrikaanse roots door zijn oversten geschikt wordt geacht de zaak op te lossen. Samen botsen ze op een muur van stilzwijgen, waarin stilaan barstjes komen die voodoo, rituele moord, corruptie en terrorisme verraden.
Waar? Vergeet de Big Ben, Buckingham Palace en de London Eye, Moses Jones toont u een net iets andere kant van de Britse hoofdstad. Aangezien de misdaad de speurders naar de lokale nachtclub ‘Afrigo Club’ leidt, komen de kijkers in een broeierig nest vol criminelen en hoertjes terecht. Niet alleen de muziek is authentiek – met dank aan enkele Brits-Oegandese muzikanten en filmcomponist Craig Pruess – de ploeg draaide speciaal in de Ridley Road Market in de Londense East End. De multiculturele maatschappij zoals ze maar zelden in beeld komt.
Wie? Even voorstellen: als Dan Twentyman herkent u misschien Matt Smith, de huidige Doctor Who, Moses Jones wordt gespeeld door Shaun Parkes, bekend van The Mummy Returns, en andere grote namen zijn Eamonn Walker ( Oz) en Indira Varma ( Torchwood, Rome). De man achter het script is theaterauteur Joe Penhall, die ook het scenario voor The Road schreef en zich als ex-journalist en misdaadverslaggever voor Moses Jones op eigen ervaringen baseerde. De concrete aanleiding was de zaak Adam uit 2001 – waarbij de romp van een zwarte jongen uit de Thames werd gevist – maar Penhall liet zich ook inspireren door zijn reizen naar Oeganda en de politieke geschiedenis rond dictator Idi Amin.
Waarom kijken? In Groot-Brittannië werd de reeks lovend onthaald, referenties aan Shaft waren niet van de lucht – ‘voor die sfeer gingen we ook’, klonk het trouwens bij Penhall. ‘Aangrijpend’, ‘dynamisch’, ‘levendig’ en ‘spannend’ waren nog codewoorden. ‘Een mensenleven is erg goedkoop geworden’, aldus Penhall. ‘En dat geldt ook in Groot-Brittannië, al hebben we geen idee van wat er zo dicht bij huis aan de gang is.’ Moses Jones moest een eyeopener worden, en dat is de reeks ook. Als u toch enige achterdocht koestert tegenover een blanke schrijver die de Afrikaanse gemeenschap tracht te doorgronden, Penhall ziet het anders: ‘Binnenin ben ik duidelijk zwart.’
BARBARA DE CONINCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
