Dinsdag 30/8, 20.40 – vtm

Sla de vaten aan! Alle onheilsberichten zijn even vergeten, want we kunnen ons weer verliezen in gekibbel over de juiste cuisson, de kneepjes van het betere people management en uiteraard ‘lekkere gerechjes’, al dan niet met ballen. Jawel, Mijn restaurant! is terug. Het concept – vijf duo’s in evenveel provinciesteden strijden om hun restaurant open te houden – is niet veranderd, maar de jury wel. Culinair recensent Willem Asaert vervangt Peter Goossens.

Een zware last?

Willem Asaert: Zo ervaar ik het niet. Zelfs al heb ik in een ver verleden een paar jaar als chef gewerkt, tot het kaliber van Peter Goossens reken ik mezelf zeker niet. En wat Mijn restaurant! betreft: hij heeft dat mee inhoud gegeven en in de markt gezet. Aan ons om dat verhaal nu voort te zetten.

Wie zijn de andere juryleden?

Asaert: Yves Desmet – u wellicht bekend als politiek commentator, maar tevens een fervente hobbykok en foodie – zal de kandidaat-restaurants doorlichten vanuit het standpunt van de klant. Een ander jurylid is Aline Julia, een marketingexperte die zal nagaan hoe het met de p’s zit: promotie, publiek, prijszetting, presentatie… En tenslotte is er Vittorio Simoni, de vermaarde architect die onder meer instond voor de inrichting van ’t Zilte bovenop het MAS in Antwerpen.

Hoe zien jullie jullie taak?

Asaert: Samen willen we ertoe bijdragen dat het totale plaatje voor elk restaurant klopt. En dat doen we door advies te geven. Die diverse samenstelling van de jury moet het programma ook anders maken, vooral breder. Dat geldt ook voor de restauranttypes: brasserie, bistro, pizzeria… het moet allemaal kunnen.

En dat terwijl ‘brasseriekeuken’ uit de mond van Peter Goossens toch een scheldwoord was?

Asaert: Goh, ik denk niet dat het zo negatief bedoeld was. Peter Goossens is natuurlijk een sterrenchef. Om het met een autometafoor te zeggen: als hij een Mercedes vraagt, hoef je niet met een Toyota af te komen. Zonder afbreuk te willen doen aan de kwaliteit van Toyota, het is een andere klasse. Dat wordt dus anders. Van een kandidaat die zich voorneemt om een brasserie te runnen, verwachten we geen sterrenkeuken. Wat niet wegneemt dat wat kwaliteit betreft de lat hoog blijft liggen.

Er mag al eens een traantje geplengd worden na een dramatisch juryrapport?

Asaert: Streng maar rechtvaardig zullen we zijn. We nemen zeker geen blad voor de mond. Natuurlijk zal dit drama en spanning veroorzaken, maar dat is iets waarvoor de kandidaten sowieso zelf ook zorgen. Dat maakt deel uit van Mijn restaurant!, dat toch tot een begrip uitgegroeid is. Je merkt dat de mensen echt naar het nieuwe seizoen uitkijken.

(H.V.G.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content