DE ZEVEN FILMS DIE JUDI DENCH MOET AFSTOFFEN ALS ZE ZICHZELF NOG WIL ZIEN SCHITTEREN VOOR MACULAIRE DEGENERATIE DAT VERHINDERT.

MRS. BROWN – 1997

Queen 1. De om haar man rouwende koningin Victoria wordt door de levenslustige John Brown tot een folie verleid: een dagelijks ritje te paard. De romance blijft binnen de perken, maar wordt toch een staatszaak wanneer men de koningin schamperend ‘Mrs. Brown’ begint te noemen. De rol leverde Dench haar eerste Oscarnominatie op.

SHAKESPEARE IN LOVE – 1998

Queen 2. De jonge Shakespeare heeft geen geld, geen lief en geen inspiratie. Deze olijke, vederlichte kruising tussen Romeo & Juliet, Blackadder en een satire op Hollywood verzilverde zeven Oscars. Dench won in de categorie beste bijrol met haar vertolking van de strenge, maar rechtvaardige Queen Elizabeth.

IRIS – 2001

Filosoof John Bayley herinnert zijn vrouw er liefdevol aan dat ze ooit fantastische boeken schreef. Zelf weet ze dat niet meer. Dench bewijst in dit aangrijpende drama dat je ook zonder je aan te stellen iemand met alzheimer kunt spelen. Ze werd voor haar vertolking van de bekende schrijfster Iris Murdoch met prijzen overladen.

MRS. HENDERSON PRESENTS – 2005

Deze mix van drama, musical en komedie is niet Stephen Frears beste film, maar Dench amuseert zich zichtbaar als Mrs. Henderson. De excentrieke weduwe transformeerde in 1931 een vervallen theater tot een vermaarde revue, die als eerste in Londen met blote meisjes uitpakte. Bewegend naakt was verboden, maar tableaux vivants mochten wel: dat was kunst.

CASINO ROYALE – 2006

Van Dench’ zeven James Bondfilms wellicht de beste. Weg zijn de onnozele gadgets, de camp en het waanidee dat de slechterik van dienst per se de aarde moet willen vernietigen. Voor minder zet Bond zijn Aston Martin ook even aan de kant. De blonde Daniel Craig blijkt de beste Bond sinds Sean Connery.

NOTES ON A SCANDAL – 2006

De nieuwe lerares kunstgeschiedenis (Cate Blanchett) heeft een affaire met een vijftienjarige lefgozer. Haar zestigjarige collega werpt zich op als vriendin, maar heeft eigenlijk een heel andere agenda. Dench doet je beven met een oogopslag, een trilling in de stem of een lip die amper een millimeter naar beneden trekt.

J. EDGAR – 2011

Eastwoods onderschatte portret van J. Edgar Hoover, de man die het FBI al liegend en manipulerend tot een van de machtigste overheidsapparaten ter wereld uitbouwde. De scènes met Dench als dominante moeder blijven hangen.