De driehoeksverhouding: zelfs voor Pythagoras was ze ondoorgrondelijk. Een geijkte formule bestaat niet voor amoureuze trigonometrie – ‘polyamorie’ met een nog duurder woord, of zoals Ruban Nielson van Unknown Mortal Orchestra het zonder omwegen noemt: Multi-Love.
De derde van UMO is een soortement conceptplaat, net als voorganger II uit 2013. Toen legde Ruban Nielson zijn door het prille vaderschap, een drugsverslaving en depressie getekende ziel bloot. ‘So good at being in trouble / So bad at being in love’, klonk het met een raspige falset, zijn duivels bedwingend met ruige, onstuimige psychedelische rock. De Nieuw-Zeelander raakte clean, vond met instrumenten vertimmeren een hobby en hield zijn huwelijk en gezin samen. En toen botste hij in Tokio op een intrigerende schone. Om een lang verhaal kort te maken: de dame trok in bij het koppel en er ontstond iets moois tussen de drie. Mooi, maar ook confronterend en angstaanjagend. ‘Multi-love / Checked into my heart and trashed it like a hotel room’, beschrijft Nielson het gevoel in de titelsong, meteen goed voor de mooiste albumintro van dit voorjaar.
In de funk en soul vond Nielson de ideale kapstok om zijn songs over een turbulent liefdesleven op gepaste wijze aan op te hangen. Prince, de Pythagoras van de erotiek, werd de referentie, vintage gitaren en een collectie effectpedalen kregen het gezelschap van analoge synths. Nieuw-Zeelandse synthfunkrock, het klinkt akeliger dan het is. Tijdens Acid Rain knipoogt Nielson opzichtig naar Stevie Wonder, de single Can’t Keep Checking My Phone is rammelende disco ingeleid door flamencogitaar en dichter bij een romantische slow – mét saxofoonsolo! – dan het misleidend getitelde Extreme Wealth and Casual Cruelty heeft UMO zich nooit durven te wagen. Er schuilt een popmuzikant in het diepste binnenste van Ruban Nielson, een alter ego dat hij saboteert met distortion en andere averechtse goochelarij, maar mooie melodieën kruipen waar ze niet gaan kunnen. In dit geval richting Stage or Screen en The World Is Crowded.
In de afsluitende jam Puzzles komt de oude punker nog eens boven, als reactie op het gedwongen vertrek – de Nielsons wonen in Portland – van zijn Japanse geliefde: ‘America / open up your door / Is it right to always fight against the other?’ Funk die klinkt als een triootje met Jimi Hendrix, Shuggie Otis en Sly Stone. Dát is pas een driehoeksverhouding die zou knallen.
UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA ****
Multi-Love
psychrock / funk
Jagjaguwar
DOWNLOAD
Multi-Love
Can’t Keep Checking My Phone
Necessary Evil
JONAS BOEL
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
