De mensheid valt ten prooi aan een parasitaire schimmelinfectie in het buitengewoon fascinerende survivalspel The Last of Us.
ACHTERGROND Met Crash Bandicoot (1996) en Jak and Daxter (2001) had de Amerikaanse ontwikkelaar Naughty Dog al verschillende PlayStation-hits gescoord, maar de studio werd pas echt wereldberoemd met de Uncharted-avonturenreeks. Die op Indiana Jones geïnspireerde achtbaanrit boordevol intriges, suspense en adrenalineverhogende actie geldt nog steeds als hét referentiepunt voor filmische blockbustergames op de huidige generatie consoles. Met The Last of Us serveert Naughty Dog zijn meest volwassen titel tot nog toe. De jongensachtige humor en het luchtige entertainment hebben plaatsgeruimd voor rauwe ernst en donkere thema’s. De look en atmosfeer doen denken aan een ingetogen independent film.
VERHAAL Twintig jaar na de uitbraak van een levensbedreigende ziekte zijn de meeste inwoners op aarde getransformeerd in besmettelijke mutanten. De weinige overlevenden zijn in quarantaine geplaatst door de overheid, die met het nodige machtsvertoon de pandemie binnen de perken tracht te houden. De speler kruipt in de huid van Joel, een getormenteerde veertiger die veel weg heeft van Max Payne. Samen met de veertienjarige Ellie, die immuun blijkt te zijn voor de infectie, en Tess, een harde tante met connecties in de onderwereld en op de zwarte markt, tracht hij uit de gemilitariseerde zone te ontsnappen, buiten de muren te overleven en een vluchtelingenkamp te bereiken.SPEELSTIJL De door drama gevoede verhaalontwikkeling dicteert de interactie op het scherm. Nergens krijg je het gevoel dat de game een loopje met je neemt. Integendeel: de verhouding tussen de gescripte gebeurtenissen en het op eigen initiatief verkennen van de locaties en omgevingen zit perfect in verhouding. Geruisloos langs overheidspatrouilles glippen, navigeren door half ingestorte wolkenkrabbers, naderende mutanten afschudden, interageren met andere overlevenden, (overlevings)materiaal verzamelen en het zoeken van doorgangen door ladders en planken te verplaatsen: alles speelt voortreffelijk. De organische soundtrack van de Oscarwinnende filmcomponist Gustavo Santaolalla (Brokeback Mountain, Babel) vormt het muzikale cement.
VERDICT Inhoudelijk en verhaaltechnisch staat The Last of Us bol van de apocalyptische genreclichés. Toch zorgt de sublieme uitwerking ervoor dat de game het genre grandioos overstijgt. Ja, we herkennen elementen uit games, films en tv-series als I Am Alive (2008), Resident Evil (1996), Half-Life (1998), Dead Island (2011), The Road (2009), The Walking Dead (2010) én Jericho (2006), maar het spel is veel meer dan een simpele optelsom van al die invloeden. De levensechte hoofdpersonages, ijzersterke dialogen, geloofwaardige emoties en beklemmende vormgeving maken van The Last of Us een beklijvende ervaring. Meeslepend en verslavend tot de laatste seconde. Een van de meest aangrijpende games van het jaar.
THE LAST OF US
PLAYSTATION 3 – SCE
GAMEPLAY *****
GRAFIEK ****
GELUID ****
DIMITRI DEWEVER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
