FLETSE LIEFDE – Wie bij de aankondiging van een verboden relatie tussen een nazi en een Joodse niet meteen gaat lopen, leest misschien graag ‘Oorlog en liefde’.

Jean-Michel Beuriot & Philippe Richelle

Casterman, 86 blz. / 56 blz., euro14,5

Sinds Mooi als de dood kennen we het duo Beuriot en Richelle als klassieke verhalenvertellers. Bij hen is geen thema te groots voor plankenkoorts of te vaak gebruikt om er een epos rond te verzinnen. Oorlog en liefde is misschien een prozaïschere titel dan het oorspronkelijke Amours fragiles, maar hij dekt de lading voortreffelijk.

Deze vierdelige strip – de twee laatste delen verschijnen deze maand nog – vertrekt van een verboden liefde tussen een nazisoldaat en een Joodse vrouw. Net wanneer je over de vanzelfsprekendheid van het basisgegeven dreigt te struikelen, trekken de auteurs je mee in een uitgebreide voorgeschiedenis. De geliefden blijken elkaar al te kennen van jaren voordien in Berlijn, toen ze buren waren.

Philippe Richelle neemt de nodige tijd en plaats om de personages in hun dagelijkse leven te laten zien. Zo kampt de latere soldaat met een bazige vader die de nazi’s aanvankelijk erg genegen is. Een vriend zit hem dwars in de liefde, waardoor een aankomende relatie met het Joodse buurmeisje in de kiem gesmoord wordt. Uit gesprekken tussen de personages rondom de soldaat blijkt de innerlijke strijd van het vooroorlogse Duitsland, de vernedering en ook de naïeve hoop op eenvoudige oplossingen door de man met het snorretje.

Een vernieuwende blik op de geschiedenis valt van deze auteurs niet te verwachten. Af en toe bekruipt de lezer alsnog het gevoel dat dit misschien het liefdesverhaal-in-de-oorlog te veel is. Niet dat Franse prijzenjury’s zich daardoor hebben laten storen. Het vierluik mocht zelfs in Angoulême een prijs in ontvangst nemen, al was het dan eentje van de oecumenische jury. Braaf stripje, we zeiden het al.

Jean-Michel Beuriot is zo’n tekenaar die zich beperkt tot een efficiënte, maar haast onzichtbare verbeelding van het verhaal. Hij houdt zich ver van zwierigheid of levendige kleuren die de lezer zouden kunnen opschrikken uit de uitgebouwde fictieve wereld van de strip. Wie van een strip verwacht dat hij er romantisch bij kan wegdromen, vindt hier zijn geliefkoosde spul. Maar wij onthouden toch vooral een degelijke fletsheid.

GERT MEESTERS