Met ‘Shrek the Third’ en ‘Bee Movie’ heeft de digitale animatie-afdeling van DreamWorks niet haar meest creatieve jaar achter de rug.Maar een familiekomedieover een panda met kungfuambities,dat kan alleen maar beterschap brengen. Gesprek met stem-acteurs Jack Black,Dustin Hoffmanen Angelina Jolie.

9 JULI H Mark Osborne & John Stevenson met de stemmen van Jack Black, Dustin Hoffman en Angelina Jolie

Jack Black:’Drie jaar bamboe gegeten’

Rol: Po, een luie pandabeer die overdag noedels verkoopt maar er buiten de werkuren van droomt om martialartsmeester te worden en door een orakel wordt aangewezen als diegene die de Vallei van de Vrede van de kwaadaardige krachtpatser Tai Lung moet zien te verlossen.

Heb je er zelf ooit van gedroomd om kungfukampioen te worden?

Jack Black:(ironisch) Heb je mijn lenige en gespierde lijf al eens goed bekeken? Natuurlijk wel, alleen was ik net als Po niet erg fanatiek als het op trainen aankwam. Als kind heb ik een jaartje karate gevolgd, waarin ik een gele gordel had. En judo, waarin ik een groene gordel had. Aan kungfu heb ik me echter nooit gewaagd, hoewel het mijn favoriete vechtsport was. Dat kwam door de films van Bruce Lee en die geweldige tv-serie met David Carradine waar ik dol op was. Misschien ben ik niet zo goed in kungfu met handen en voeten, maar spiritueel ben ik er beresterk in. (lacht)

Po leert dat hij vooral zichzelf moet durven te zijn om zijn doelen te bereiken. Geldt dat ook voor Jack Black?

Black: Zeker. Als beginnend muzikant en komiek stond ik ook eerst voortdurend mijn idolen te imiteren, tot ik begreep dat ik toch nooit zo goed ging worden en gewoon een eigen stem moest zien te vinden. Sinds dat besef er is, loopt mijn carrière geweldig en ben ik op mijn beurt een meester in mijn vak geworden.

Je bent ook pas vader geworden. Wordt ‘Kung Fu Panda’ de eerste film die je samen met je zoontje bekijkt.

Black: Hij is natuurlijk pas twee, maar als ik zijn gebrabbel en lichaamstaal juist interpreteer dan vindt hij het een geweldige familiefilm. ‘Een hoogst entertainend pareltje van digitale animatie’, meen ik er zelfs uit af te leiden.

Beschouw je jezelf als een methodacteur, net als Dustin Hoffman?

Black: Absoluut. Dusty – sinds kort mag ik Dusty zeggen – was alvast enorm onder de indruk van mijn research. Voor de opnames heb ik namelijk drie jaar onder de panda’s geleefd en al die tijd enkel bamboe gegeten. Nee, ernstig. Ik heb een jaar acteerles gevolgd op de academie van methodmeester Lee Strassberg in Los Angeles, en daar heb ik geleerd hoe ik een ingebeeld kopje thee moet vasthouden. Ik kan het trouwens nog steeds. (houdt een ingebeeld kopje thee vast) Ai! Heet! Heet!Indrukwekkend, niet? (lacht)

Dustin Hoffman:’Tijd om lol te maken’

Rol: Meester Shifu, de wijze mentor die ooit de gevallen Tai Lung de knepen van het kungfuvak leerde maar die nu moet doorgeven aan Po, ook al is die niet eens in staat om een kom noedels door te hakken.

Naar verluidt was u verbaasd toen bleek dat ude stem van Shifu alléén moest inspreken.

Dustin Hoffman: Klopt. In mijn naïviteit dacht ik dat alle acteurs samen in een studio stonden, maar zo worden animatiefilms al lang niet meer gemaakt. Je wordt alleen achter een microfoon gezet, spreekt vervolgens een paar scènes in en vier weken later word je nog eens achter de microfoon gezet om de gewijzigde scènes in te spreken. Leuk is dat niet. Vandaar dat ik erop stond om ten minste toch één dag met Jack Black samen te werken. Pas op die manier leer je mekaar kennen en begrijp je de interactie tussen de verschillende personages. Daarna heb ik dan ook veel meer plezier beleefd aan mijn rol.

Na ‘Mr. Magorium’s Wonder Emporium’ is dit al uw tweede kinderfilm dit jaar. Een bewuste keuze?

Hoffman: Niet echt. De waarheid is dat ik een dagje ouder word en hoofdrollen vandaag de dag alleen nog geschreven worden voor dertigers, twintigers en desnoods zelfs tieners. Alleen acteurs die een heel herkenbaar profiel hebben, zoals Sean Connery en Harrison Ford, houden het als leading man langer vol. Maar je hoort me niet klagen. Ik volg de jongste jaren gewoon het advies van mijn vrouw. Die zei me: ‘Waarom het jezelf altijd zo moeilijk maken met ingewikkelde rollen en maandenlange voorbereidingen als je gewoon ook lol kunt maken?’ En inderdaad: op mijn zeventigste heb ik mijn plezier wel verdiend, denk ik.

Uw personage is een wijze mentor. Speelt u die rol ook ten aanzien van jongere acteurs?

Hoffman: Helemaal niet. Jezelf wijzer voelen dan de anderen is de creatieve doodsteek voor elke acteur, schilder, schrijver of eender welk ander creatief persoon. Je leert nog elke dag bij en op routine spelen is nooit een slim idee. Ken je Greg Louganis nog? Die was vijfvoudig olympisch kampioen kunstduiken en zonder twijfel het grootste genie uit zijn discipline, maar toen hij als routinier nog een laatste keer wilde schitteren op de Spelen maakte hij die befaamde sprong waarbij hij met zijn achterhoofd net tegen de plank aan smakte. Om maar te zeggen: meer dan vijf millimeter zit er soms niet tussen een staande ovatie en een complete misslag, hoeveel ervaring of wijsheid je ook mag hebben.

Angelina Jolie:’Martial arts is goed voor kids’

Rol: Tigress, een van de vijf kungfuexperten die getraind werden door meester Shifu en Po zullen bijstaan in zijn on-gelijke strijd tegen Tai Lung.

Je speelt de rol van de tijgerin? Typecasting?

Angelina Jolie: Dat moet je Brad (Pitt) vragen, al denk ik dat ik de jongste jaren toch rustiger geworden ben. (lacht) Ik denk dat in elke vrouw wel een stukje tijgerin schuilt maar ik heb er zeker geen karikatuur van gemaakt. Ik zet dan ook bewust niet mijn meest hese of sexy stem op, maar spreek gewoon gefocust en kordaat, wat me dunkt meer typische eigenschappen zijn voor een tijgerin.

De film speelt zich af in China. Ga je straks naar de olympische openingsceremonie of ga je die boycotten?

Jolie: Ik twijfel nog. Het is belangrijk dat China blijvend onder druk wordt gezet om de mensenrechten te respecteren, maar we mogen ook Darfoer niet vergeten. Het is niet fair om alleen China met de vinger te wijzen, zeker als je ziet hoeveel die Spelen betekenen voor de gewone Chinees en de kinderen ginds. De vraag is alleen: hoe haal je de Spelen uit de klauwen van de regering en geef je ze terug aan het volk?

Naar verluidt bekijk je veel animatiefilms met je kinderen. Wil je hen op die manier beschermen tegen het vele geweld in films?

Jolie: Nee. Die films zijn vaak gewoon erg grappig en origineel. Brad en ik zijn niet van die ouders die hun kinderen voortdurend bewaken en censureren. We bekijken samen het nieuws en als daar harde beelden in zitten, dan proberen we die te duiden. Ook hun videospelletjes houden we in de gaten, maar we proberen hen vooral een warme thuis te bieden en te leren dat geweld in films niet echt is. Geweld maakt nu eenmaal deel uit van het leven. Ik moedig mijn jongens in elk geval aan om martial arts te leren. Het houdt hen gezond en het kanaliseert hun agressie.

En wat is Brads grootste opvoedkundige talent?

Jolie: Huizen scouten. Ik zie meestal alleen lege ruimtes, maar hij ziet meteen speelkamers en ontbijthoeken. Als het fout loopt met zijn carrière kan hij altijd nog de immobiliën in.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content