Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de voorbije maanden. Nog tot 20 mei vindt u in de Warande in Turnhout een mede door fotograaf-kunstenaar Dries Segers gecureerde expo die de ondraaglijke kant van schoonheid onderzoekt.
Deze maand precies veertig jaar oud: de Kate Bush Efteling tv-special, waarvan u zich op dit eigenste moment aan het afvragen bent waarom u er nog nooit van hebt gehoord.
'Ondanks mijn stevige wortels in de popcultuur en geest van de jaren negentig, voel ik wel veel voor die agenda van verandering', schrijft P.B. Gronda, auteur van onder meer Wanderland en Straus Park.
Net nu de tigste podcastrenaissance ingezet lijkt, trekt stand-upper en mediaconferencier Xander De Rycke de stekker uit Mosselen om half twee - na maar liefst 300 afleveringen. 'Holy shit, wat zijn wij een bende onnozelaars, maar holy shit, wat was dit leuk om te maken.'
Vlak nadat een man er met een bestelwagen voetgangers had neergemaaid, belden we met U.S. Girl Meg Remy in Toronto, over In a Poem Unlimited (een van de platen van het voorjaar, vol hitsige funk en vergulde pop) en over de charmeurs op het politieke schouwtoneel. 'Het liefst van al zou ik de hele boel afbranden.'
De Amerikaan Michael C. Hall - de enige echte Dexter! - speelt de hoofdrol in het gloednieuwe Safe, waarmee Netflix het genre van de betere Britse krimi aanboort. Halls Engelse accent is bijlange niet de enige reden om er een blik op te werpen.
Met Wide Awake levert Parquet Courts zijn bijdrage aan het lijstje 'albums over het Trumptijdperk'. En het New Yorkse punkkwartet spuwt in één moeite ook zijn gal over de populaire quarterback van de New England Patriots: 'Fuck Tom Brady!'
In de biopic Final Portrait borstelt Stanley Tucci de beroemde beeldhouwer en schilder Alberto Giacometti tegen het doek. De kunstminnende karakteracteur over 'de man die de condition humaine in één beeld kon vatten'.
Het is dit jaar een makkie om de beste film van het festival van Cannes aan te duiden nog voor de rode loper is uitgerold. Op 12 mei wordt 2001: A Space Odyssey er vertoond. Maar wat maakt Stanley Kubricks vijftig jaar oude ruimtefilm zoveel beter dan alle andere?
7, oftewel een zevende plaat voor het fenomeen Beach House. Maar misschien ook: zoek de zeven verschillen. Of: tel tot zeven en de narcose treedt weer in.
Een soortement Gumball-rally moet drie waaghalzen roem en geld opleveren. Het wordt vooral een race tegen het verleden: het Australië van de jaren 1950 is koloniaal nog niet helemaal schuldenvrij.
Zelfs Michael Caine en Harvey Keitel hebben niet de eeuwige jeugd, maar ze blijven er, desgevallend vanuit de hoek van het zwembad, toch graag naar gapen in Youth.