F*cking kunst – Na zijn expo over geweld tackelt harde jongen Kendell Geers nog een paar andere zware thema’s: seks, dood en religie.

S.M.A.K., Citadelpark in Gent, tot 26 augustus. www.smak.be

Tot voor kort was Kendell Geers (1968) in ons land een nobele onbekende. Hij figureerde al eens in een groepstentoonstelling of een kleiner project, maar het zware geschut bleef meestal in het buitenland. Sinds maart weet heel kunstminnend België echter wie de Zuid-Afrikaan is: toen opende in B.P.S. 22 in Charleroi zijn (in meerdere betekenissen) geweldige solo-expo Auto-Da-Fé. Daar doet het S.M.A.K. nu ook nog eens een ambitieus overzicht bovenop. De twee projecten vormen eigenlijk een geheel dat later op reis zal vertrekken naar onder meer het Baltic in Gateshead en het Moca in Lyon.

Waar in Charleroi de nadruk op geweld ligt, gaat het in Gent vooral over seks en taal. Maar de typische mix van hardheid en verleiding is in al Geers’ werk aanwezig, en dat is ook de kracht van Irrespectiv. Zo kan je, na een eind door een klinische gang met naar ontsmettingsmiddel ruikende body bags te hebben gelopen, afslaan naar een zaal met elegante blacklightcomposities. Dat blijken anagrammen en cryptogrammen te zijn over de zeven hoofdzonden, zo mysterieus en bezwerend dat de moraliserende bijklank compleet vervliegt.

Links van de bodybags vind je een ruimte die gevuld is met pornografische inkttekeningen: een aangenaam contrast na al dat zonde- en doodsbesef, maar ook an sich zijn de tekeningen esthetisch en rijk aan betekenis: elk blootmodel zit namelijk vervat in een inktvlek- of Rorschachtest, wat de bevallig op papier gezette jongens en meisjes een geschift, psychotisch tintje geeft.

Ook de enorme muurschildering van het woord ‘fuck’ is een lust voor het oog, en op de eerste verdieping galmt Truth or Dare (Jan Hoet): een kluwen van megafoons die een geluidsopname laat horen van de voormalige S.M.A.K.-directeur op bezoek bij een dominatrix (een verzoekje van Geers, geen geval van schending van de privacy).

Volgens Kendell Geers kan zijn kunst concrete veranderingen teweegbrengen: een standpunt waarmee hij in ieder geval voor discussie zorgt. B.P.S. 22 en het S.M.A.K. laten in elk geval een oeuvre zien dat helder en logisch is en waaruit een indringende, weinig evidente moraal spreekt. Vrijwel elk werk is scherp en complex: het slaat ergens op, het vreet in en het gaat altijd verder dan verwacht.

Els Fiers

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content