Droge Cale – Lou Reed mag dan beroemder zijn, John Cale hebben wij altijd nog net dat ietsje genialer gevonden. Zijn dubbele nieuwe live-cd staat vol succulente rocksongs en kurkdroge humor.

Circus Live EMI rock In concert: 14/2, MOD, Hasselt

Voor een sociaal achtergestelde Welshman heeft John Cale het er niet slecht afgebracht. Sinds hij in ’63 de wijk nam naar het oneindig hippere New York en er in de ban raakte van de avant-gardist John Cage, heeft hij zich opgewerkt tot een mondiaal gerespecteerde muzikale dwarsligger. Al is het respect er maar gaandeweg en grotendeels zelfs met terugwerkende kracht gekomen. Naar de platen van The Velvet Underground, zijn muzikale verbond met Lou Reed, hadden in de late jaren 60 maar weinig mensen oren. Veertig jaar later worden er op veilingsites zelfs voor obscure proefpersingen astronomische bedragen geboden en staat hun pionierswerk buiten kijf. Zowat elke hedendaagse rockband zou dan ook verplicht moeten worden een deel van zijn royalty’s naar de Velvets door te storten.

Qua naambekendheid heeft John Cale altijd voor zijn voormalige collega Lou Reed moeten onderdoen, maar artistiek heeft hij zich veruit de meest polyvalente getoond. Dat ome Lou hem indertijd uit zelfbehoud met zachte dwang uit The Velvet Underground verwijderde, spreekt wat dat betreft boekdelen. En Cale mag dan geen hits als Walk on the Wild Side of Perfect Day op zijn palmares hebben staan, in óns parallelle universum zijn Gun, Helen of Troy en Set Me Free óók klassiekers.

Ze staan bovendien alle drie op Circus Live, een dubbele – u raadt het – liveplaat die op haar beste momenten kan concurreren met eerdere concertregistraties als Sabotage en Even Cowgirls Get The Blues. Hoogtepunten zijn de spaarzame, maar daarom niet minder luidruchtig geïnstrumenteerde versies van Hush, dat fraai wordt opgesmukt met een wahwahgitaar, en het aan Andy Warhol opgedragen Style It Takes. Ook memorabel zijn Cales lang uitgesponnen, tergend trage en hoogst hypnotiserende cover van Heartbreak Hotel en de anti-oorlogssong Mercenaries – Ready For War, door Cale kurkdroog ingeleid als ‘a song about an unpopular subject’. En alsof dat nog niet genoeg is, laat Cale u ook nog eens snoepen van Velvetklassiekers Femme Fatale en Venus In Furs, dat nog altijd klinkt als de prelude op Suds & Soda van dEUS.

Oké, wij hebben ons tijdens optredens van John Cale al vaak gestoord aan de zoemende keyboardklanken waarop de meeste van zijn songs live zijn geschoeid, en dat is op CircusLive niet anders, maar verder valt er op deze dubbelaar weinig aan te merken. Voor de snelle beslissers ligt er ook een special edition in de winkels met een aanvullende dvd, bevattende een liveregistratie van Cale en zijn band in hun studio in LA en twee extra tracks ( Graveldrive uit blackAcetate en Big White Cloud, dat voor het eerst verscheen op Vintage Violence). U moest al in de platenwinkel stáán.

Download nu

Vincent Byloo