Mijn vriendin was een beetje boos op me toen ze dit zelfportret zag. Ze vond dat ik te streng geweest was voor mezelf met die grote neus, die zware kin en die wallen onder mijn ogen. Maar liever te streng dan omgekeerd. Ik zou het vreselijk vinden als iemand bij mijn zelfportret zou denken: ‘Jezus, die gast heeft een groot gedacht van zichzelf.’ Het is een vrij klassieke tekening geworden, dat klopt. Ik heb mijn spiegelbeeld zonder veel tierlantijntjes overgetekend. In het blauw, omdat dat dé kleur is om je fouten te camoufleren. Het is geen toeval dat Picasso ‘een blauwe periode’ heeft gehad, echt niet.

Mijn grootste held is Walt Disney, ook al was hij een onsympathieke wijvenzot die al snel in herhaling begon te vallen. Zijn eerste langspeelfilms waren gewoon zo geniaal dat ik hem alles vergeef, zelfs de jaren dat hij als big corporate manager alleen op geld uit was. Het was dankzij hem dat ik na mijn middelbare school animatiefilm ging studeren, en dat ik een van de drie studenten was die niét opgaven. Telkens als ik dagenlang aan een animatie van een paar seconden zat te prutsen, dacht ik: ‘ Hij was ook een beetje gek.’

Op school was ik een strever die nooit minder dan acht wilde halen, helemaal geen zeveraar of grappenmaker. Humor en onzin kwamen er pas veel later, aan de academie, om tussen de animaties door af en toe stoom af te laten. Diep vanbinnen ben ik een heel serieuze mens, altijd al geweest. Zo’n mens die voor zijn plezier naar BBC-documentaires over het Romeinse Keizerrijk zit te kijken – maar goed dat ik af en toe bij Neveneffecten terechtkan.

Mocht ik mezelf niet zijn, ik zou mezelf verschrikkelijk benijden, denk ik soms. En dat bedoel ik helemaal niet arrogant, ik zeg dat juist omdat ik vind dat ik al enorm veel geluk heb gehad. Geluk dat mijn ouders het zagen zitten dat ik animatiefilm ging studeren. Geluk dat ik Jonas (Geirnaert) leerde kennen, en via hem de andere Neveneffecten. Geluk dat ik met de Neveneffecten opgepikt werd om voor Woestijnvis te gaan werken. Geluk dat… Allez, betaald worden om grappig te zijn: veel beter kan je het toch niet treffen?

Jelle De Beule (25) is tekenaar en acteur. Hij maakt deel uit van Neveneffecten, en is bekend van ‘ Het Geslacht De Pauw’ en ‘ Willy’s en Marjetten’.

Opgetekend door Wouter Van Driessche