In tijden van besmetting

Eerste zin De coronaepidemie maakt een goede kans om de belangrijkste gezondheidsdreiging van onze tijd te worden.

Het wordt erger, en dat hebben we allemaal aan onszelf te danken. Waarschijnlijk krijgen we dit virus wel klein, maar het is slechts een voorbode, het eerste apocalyptische paard dat over de wereld galoppeert, een wereld die we zelf eerst leeggeroofd en platgebrand hebben. ‘Als we eens niet zo egocentrisch zouden zijn, zouden we merken dat de nieuwe microben niet zozeer naar ons op zoek zijn, maar dat wij hen uit hun hol jagen. Deze besmetting is een symptoom, de infectie daarentegen is te vinden in de ecologie.’

Paolo Giordano serveert harde waarheden in zijn essay over de coronacrisis. De bestsellerauteur – wie heeft De eenzaamheid van de priemgetallen niet gelezen? – is van opleiding natuurkundige en die wetenschappelijke achtergrond verleent hem gezag. In korte hoofdstukjes legt hij eerst de mathematische genadeloosheid van het virus uit, en daarna wijst hij ons op onze gemeenschappelijke verantwoordelijkheid. Met dezelfde wiskunde kunnen we dit virus verslaan, maar na deze crisis moeten we eens deftig in de spiegel kijken. Giordano tilt die alvast even op ooghoogte. Indringend bericht vanuit een belegerd land.