Deze maand heeft Elvis Costello ons land twee soloconcerten beloofd – zijn eerste in zo maar even 22 jaar. Het zijn omstandigheden die het woord ‘historisch’ doen opborrelen. Al heeft Costello in zijn 35-jarige carrière nog wel meer memorabele shows op Belgische bodem uitgeschud. Vier op een rij!

16/6/1978 ANCIENNE BELGIQUE BRUSSEL

Elvis Costello heeft twee platen uit wanneer hij, geruggensteund door The Attractions en met Suicide als voorprogramma, in Brussel neerstrijkt. Zijn publiek is zo geschoffeerd door het notoire elektroduo dat er rellen uitbreken.

ELVIS COSTELLO: Gewéldige avond! ( Grijnst) Al kan ik me niet herinneren dat ik na Suicide nog veel heb kunnen doen. Het was een en al chaos. Fantastische groep, Suicide, een voorbode van een heel leger groepjes dat de eighties zou domineren. Een man aan de microfoon, de ander achter keyboards, je kent ze wel. Succes heeft Suicide nooit gehad, daarvoor was de band zijn tijd te ver vooruit. Rock stond toen nog voor gitaar, bas en drums. Had je die niet, dan keilden ze klapstoelen naar je kop, zoals in Brussel. ( Lacht) Ik zou die avond pisnijdig zijn geweest om de ontvangst die Suicide te beurt viel, maar daar weet ik niets meer van. Wij hadden toen in Engeland een handvol hits gehad, dus ons publiek bestond deels uit mensen die het onconventionele niet noodzakelijk bliefden. Bepaalt mijn humeur de optredens? De eerste tien jaar was het vooral de alcohol, vrees ik. Soms was ik goed, soms was ik slecht. En wat ik van de slechte optredens onthoud, is dat ze spectaculair slecht waren. Zó dramatisch fout hoeft het voor mij nooit meer te lopen. Al hou ik ervan dat die kans altijd bestaat: daar kick je als performer toch wat op.

5-6/7/1986 FESTIVALWEIDE, TORHOUT/WERCHTER

Van zijn zo geprezen solo-optredens op T/W 1989 wil Elvis Costello vandaag niets meer voor de geest komen. So much for history. Maar bij het noemen van het roemruchte dubbelfestival schiet hem wél meteen de editie van 1986 te binnen.

ELVIS COSTELLO: Omdat de regen tijdens onze set werkelijk met bákken uit de lucht viel. Ik weet nog dat ik er versteld van stond hoeveel volk bereid is om op een veld kleddernat te worden, enkel om muziek te kunnen horen. En iedereen bleef werkelijk tot de allerlaatste noot staan. Akkoord, dat had misschien wel te maken met Simple Minds, de headliner die meteen na ons kwam. ( Grinnikt) In elk geval waren wij met The Attractions genoeg onder de indruk om ons aan de rand van het podium eveneens te laten nat-regenen. Was het die editie waarop ik van Herman Schueremans die Eddy Merckxfiets heb gekregen? Ik denk het wel. Maar dat was meer een geste voor mijn manager van toen. Want eerlijk gezegd: ik kán niet fietsen. Echt waar: nooit geleerd, als kind. Die Merckxfiets heb ik maar aan de liefdadigheid overgeleverd.

12/7/1999 CASINO KURSAAL OOSTENDE

Het laatste optreden van de Lonely World-tournee. Costello heeft net een plaat met Burt Bacharach gemaakt en nog andere projecten aangekondigd. In Oostende treedt hij akoestisch aan met enkel Attractionspianist Steve Nieve. De pers reageert verdeeld.

ELVIS COSTELLO: Die dag herinner ik me nog, omdat ik toen naar het James Ensorhuis ben geweest. Lauwe ontvangst, zeg je? Het kan best dat ik toen slecht bij stem was, dat gebeurt al eens. Of misschien vond men dat ik in verhouding te veel ballads speelde, zoals op de North-toer later? Dat is niet altijd wat mensen wilden horen. Ach wat, onvolmaaktheid is het voorrecht van elke artiest. Ik vind het altijd curieus om uitgescholden of onderbroken te worden omdat ik liefdesliedjes speel. Mensen hebben het gevoel dat ik hen treiter. ( Lacht) Al vind ik wel dat je een béétje rekening moet houden met je toeschouwers. Zoals je weet, geniet mijn song I Want You vooral in Nederland en België een zekere mate van wereldberoemdheid, terwijl er in Frankrijk of Duitsland niemand van wakker ligt. Dan weet je dat je die song elders in de setlist moet zetten wanneer je de grens oversteekt. Want ik heb al ondervonden dat dat nummer de koers van een optreden compleet kan omgooien.

10/7/2010 CACTUS FESTIVAL BRUGGE

Met The Sugarcanes presenteert Elvis Costello nog maar eens een nieuwe, akoestische begeleidingsgroep. En opnieuw speelt hij in een stortvloed.

ELVIS COSTELLO: Ik was blij met de regen, want het was daar zo stoffig dat het mijn keel dichtsnoerde. Maar niet alleen daarom heb ik ervan genoten. Als zo’n publiek meedoet met een nummer als Jimmy Standing In The Rain, hoewel het daar onmogelijk massaal mee vertrouwd kon zijn geweest, dan weet je dat je een uitzonderlijke avond beleeft. Of ik het ooit al eens heb gehád met optreden? Niet echt. Daarvoor waak ik te hard over afwisseling. Routine krijgt bij mij geen kans. Neem de Spectacular Spinning Songbook ( waarbij Costello en The Imposters een groot rad de setlist laten bepalen; nvdr.). Die show leidt echt een eigen leven. Want het lot kan beslissen dat je een intense song als Shipbuilding al binnen het eerste kwartier moet spelen. Of omgekeerd: een vrij onbekend nummer in volle finale. Dan moet je die songs brengen alsof ze op dát moment in de set thuishoren. Zo krijg je unieke versies. Tuurlijk, af en toe spelen we wel eens vals met dat rad. ( Grijnst) Maar hé, optreden is fun. Dat wil ik zo lang mogelijk zo houden.

ELVIS COSTELLO LIVE

9/11, Koningin Elisabethzaal, Antwerpen.

17/11, Koninklijk Circus, Brussel.

DOOR KURT BLONDEEL