Een sletterige troela met het acteertalent van een wastafel volgens de één, een klassieke schoonheid die niet in een Hitchcockthriller had misstaan, aldus de ander. Eén ding staat buiten kijf: January Jones heeft van de voormalige Mrs. Betty Draper een ijskoningin zonder weerga gemaakt. ‘In de tijd van Mad Men was ik allicht automatisch lesbisch geworden.’
In het begin van seizoen vijf bleek Betty enorm verdikt. Voelde je je niet enorm belemmerd in je fatsuit?
JANUARY JONES: Dat was net de bedoeling! Door dat pak moest ik amper nog acteren. Bewegen was een ware hel. Exact waarmee Betty geconfronteerd werd. De grootste uitdaging was dat ik al om 3 uur ’s ochtends op de set moest zijn om het pak aan te doen – niet niks als je zes maanden zwanger bent. Bovendien duurde het na de opnames nog eens een uur om het pak weer uit te trekken. Het resultaat was er echter naar. Nadat de eerste aflevering uitgezonden was, merkte ik onmiddellijk dat de mensen Betty sympathieker begonnen te vinden. Het aantal haatvolle blikken op straat daalde exponentieel.
Had je daar voordien werkelijk zoveel last van?
JONES: Tegen die tijd was ik het al gewoon. Mensen lijken geen onderscheid te kunnen maken tussen January Jones, de actrice, en Betty Draper, het personage. Plots was ook ik de perfecte ijskoningin. Terwijl het een bewuste keuze van Matthew en mezelf was om Betty naar überblondine Grace Kelly te modelleren. Mettertijd ben ik dat hele gedoe als een extreem compliment beginnen te beschouwen. Ik was het moe om dag in, dag uit te bewijzen dat ik niet zo kil als haar was. Dat werd me net iets te vermoeiend.
Neem je als je jarenlang een personage speelt automatisch dingen van haar over?
JONES: Laten we hopen van niet! (lacht) Misschien dat ik dingen aan Betty heb toegevoegd, maar andersom… Kijk, als je kleren uit de fifties en sixties aandoet, begin je vanzelf anders te bewegen. Ze zitten nu eenmaal zo dat je bepaalde houdingen niet meer kunt aannemen. Maar ik denk eerder dat ik van haar fouten heb geleerd dan dat ik dingen van haar heb overgenomen.
Ben je nu je zelf moeder bent gevoeliger voor de manier waarop Betty haar kinderen opvoedt?
JONES: Die vraag achtervolgt me nu al een tijdje. Ik heb Betty altijd al een verschrikkelijke moeder gevonden. Daarvoor moest ik niet zelf eerst een kind krijgen. Betty’s problematiek stamt uit haar eigen opvoeding. Thuis kreeg ze aangeleerd dat ze de perfecte echtgenoot moest zoeken en de perfecte kroost moest opvoeden. Nu praktijk en theorie niet overeen blijken te komen, voelt ze zich bedrogen en gefrustreerd. En daar zijn haar kinderen de dupe van. Vooral Sally, die veel rebelser in het leven staat als haar moeder, moet het bekopen.
Zou je kunnen aarden in het tijdvak waarin Mad Men zich afspeelt?
JONES: Ik denk dat ik automatisch lesbisch zou worden (lacht). Mannen konden zich destijds bijna alles permitteren. Het waren echte varkens. Ik ben verschrikkelijk onafhankelijk. Het idee dat een of andere man me constant orders zou geven, kan er bij mij niet in. Maar waarschijnlijk zou ik een ongelukkige actrice geweest zijn die vastzat aan een wurgcontract bij een van de grote Hollywoodstudio’s.
Dus iemand als Don Draper maakt geen schijn van kans bij jou?
JONES: Ben je gek? Die man had al lang op straat gestaan! Voor Betty was het nieuws dat hij over zijn identiteit gelogen had de spreekwoordelijke druppel. Ik zou na één affaire al een punt achter onze relatie hebben gezet. Misschien dat ik nu punten verlies in het vrijere Europa, maar op dat gebied ben ik ongelooflijk ouderwets.
Vind jij het net zoals je collega Jon Hamm vreemd dat Don ondertussen tot een sekssymbool en rolmodel is uitgegroeid?
JONES: Het zegt veel over de oppervlakkigheid van onze samenleving. Als je niet verder kijkt dan je neus lang is – iets waar Betty heel goed in is – lijkt Don inderdaad de perfecte partner. Hij ziet er goed uit, is goed met woorden en weet in bed van aanpakken. Graaf een beetje dieper en je ontdekt een beerput vol geheimen.
Je had het daarnet over de grote Hollywoodstudio’s. Hoe komt het dat we jou niet vaker in langspeelfilms zien opduiken?
JONES: Heb jij recent nog degelijke Tinseltownproducties gezien? Ik in elk geval niet. Men heeft het nu vaak over het gouden tijdperk van de televisie en dat lijkt me volkomen terecht. Series als The Wire, The Sopranos, Breaking Bad en de onze behandelen volwassen onderwerpen. Dat gebeurt amper nog in de bioscoop. Film is een risicovrije zone geworden. Makers van tv-programma’s hebben het geluk dat ze niet langer op de grootste gemene deler moeten mikken. Er zijn eindeloos veel zenders, waardoor het mogelijk is geworden om kwaliteitsreeksen voor kleinere doelgroepen te maken.
Lig jij soms overhoop met Mad Men-showrunner Matthew Weiner als hij Betty weer eens iets onuitstaanbaar laat doen?
JONES: Ik juich die dingen net toe. Om nog even terug te komen op je vorige vraag: in geen enkele hedendaagse Hollywoodproductie zou ik de kans krijgen om zo’n rijk geschakeerd personage te spelen. Vrouwelijke filmpersonages zijn meestal stoere tantes of sexy decoratie, meer niet. Matthew heeft me de kans gegeven om alle registers open te trekken. Laat één ding duidelijk zijn: als hij geen vertrouwen in me had gehad, was dat niet waar geweest. Toen hij de pilot schreef, had hij geen idee wat er met Betty zou gebeuren. Pas nadat hij merkte dat het goed zat tussen ons, diepte hij haar uit. Aanvankelijk wilde hij het helemaal niet hebben over Dons privéleven. Zo ongetalenteerd zal ik dus wel niet zijn. (lacht)
MAD MEN – SEIZOEN 6
Vanaf 7/1 op Prime.
DOOR STEVEN TUFFIN
January Jones’DE POPULARITEIT VAN DON DRAPER ZEGT VEEL OVER ONZE SAMENLEVING: ALS JE ZOALS BETTY NIET VERDER KIJKT DAN JE NEUS LANG IS, LIJKT HIJ INDERDAAD DE PERFECTE PARTNER.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
