HOMERUN – ’24 voor gevorderden’, ‘een terreurdrama voor het Obama-tijdperk’… Homeland heeft al heel wat bijnamen. Maar het Emmyprijsbeest is in zijn eerste seizoen vooral een verslavende tv-serie.

Nederlandse import, met Nederlandse ondertitels

REEKS Geen twijfel mogelijk over welke reeks de grote winnaar was bij de recente uitreiking van de Emmy Awards. Met een bekroning voor beste acteur, actrice en dramaserie haalde Homeland de belangrijkste prijzen naar zich toe, en met die laatste award zette de reeks een punt achter de heerschappij van Mad Men, dat vier jaar op rij tot beste dramaserie was uitgeroepen.

Een echte verrassing was de winst van Homeland niet: sinds de serie in de herfst van 2011 van start ging op de Amerikaanse zender Showtime werd ze overladen met lofbetuigingen en prijzen – er staan ook al enkele Golden Globes in de kast van de makers. Bovendien vonden de Emmy’s plaats vlak voor de start van de tweede jaargang in de VS, wat voor nog wat extra buzz zorgde. In Vlaanderen is het nog altijd wachten tot de reeks op tv komt – hij zit in de kast van 2BE – in Nederland werd het eerste seizoen wel al getoond, bij BNN. Vandaar dat de dvd-box nu al uitkomt bij onze noorderburen, in de aanloop naar de uitzending van de tweede reeks deze winter.

Homeland is geen oorspronkelijk Amerikaanse serie, maar een erg vrije bewerking van het Israëlische Hatufim, een reeks over enkele krijgsgevangenen die bevrijd worden uit de handen van Hamas. In de remake draait alles om sergeant Nicholas Brody (Damian Lewis), een Amerikaanse soldaat die na acht jaar gevangenschap tijdens een raid gevonden wordt in een Al-Qaedakamp. De man wordt terug naar de VS gevlogen, waar zijn vrouw en kinderen, die al jaren dachten dat hij dood was, hem in de armen vallen en hij door de publieke opinie als een held wordt onthaald.

Eén iemand doet niet mee aan het hoerageroep: de CIA-agente Carrie Mathison (Claire Danes) heeft net voor de raid van een van haar contacten in het Midden-Oosten vernomen dat een Amerikaan overgelopen is naar de vijand, en zij gelooft dat Brody door Al-Qaeda als een soort mol is teruggestuurd naar de VS. Alleen: de soldaat lijkt bij zijn thuiskomst de draad van zijn vroegere leven weer op te nemen en helemaal geen slechte bedoelingen te hebben. Bovendien moet Mathison pillen slikken omdat ze aan waanvoorstellingen lijdt, dus kan haar achterdocht evengoed ongezonde paranoia zijn.

Homeland werd gemaakt door de mensen die eerder al 24 op de wereld loslieten, maar de war on terror is in deze reeks een stuk minder zwart-wit dan bij Jack Bauer. Je blijft als kijker heel lang in het ongewisse over waar Brody’s loyaliteit nu precies ligt, en eigenlijk is het eerder Mathison die de wet overtreedt in haar al dan niet gerechtvaardigde heksenjacht. De grens tussen de good guys en de bad guys is dus veel minder duidelijk, waardoor Homeland al snel omschreven werd als ‘ 24 voor gevorderden’ en als een serie die even goed past bij het Obama-tijdperk als 24 bij het presidentschap van George W. Bush.

Maar de reeks is niet alleen voer voor politieke discussies. Het verhaal over hoe Brody langzaam weer een plaats moet vinden in het leven van zijn vrouw en kinderen zorgt voor aangrijpende momenten en maakt van Homeland een erg menselijk drama en de vraag over wat er met de man precies is gebeurd tijdens zijn gevangenschap en of hij nu wel of niet overgelopen is, levert twaalf afleveringen lang even verslavende televisie op als 24 destijds.

STEFAAN WERBROUCK