‘HOLLYWOOD IS NOOIT EEN OBSESSIE GEWEEST’

© © GETTYIMAGES

‘Ik wil een actrice zijn, geen ster’, vertrouwt Mia Wasikowska ons toe. Nochtans is ze met Alice in Wonderland, Restless en nu ook Jane Eyre goed op weg om de wereld te veroveren. Op visite bij de nog altijd maar 22-jarige Australische publiekslieveling.

Twee jaar geleden kon Mia Wasikowska – haar vader is Australisch, haar moeder Pools – nog ongestoord over Sunset Boulevard flaneren zonder door fans te worden aangeklampt. Slechts af en toe herkende een verdwaalde ziel haar als die depressieve tiener uit de HBO-serie In Treatment of als dat nieuwsgierige kind uit de lesbokomedie The Kids Are All Right.

Sinds Tim Burton haar in 2009 als Alice het wonderland van Hollywood inloodste, is Wasikowska’s ster pijlsnel de hoogte ingeschoten. Gus Van Sant castte de 22-jarige Aussie in zijn tienerromance Restless, terwijl Cary Fukunaga haar de titelrol schonk van zijn Charlotte Bronté-adaptatie Jane Eyre die volgende week in de zalen komt.

Bovendien maakt Wasikowska, die oorspronkelijk ballerina wilde worden, eind deze maand ook haar opwachting aan de zijde van Glenn Close in het victoriaanse travestiedrama Albert Nobbs. ‘Het is snel gegaan’, weet Wasikowska, die later op het jaar ook nog John Hillcoats misdaadwestern The Wettest County op het menu heeft staan. ‘Toch ben ik geen groentje meer. Ik acteer al sinds mijn veertiende. Ik heb zeven jaar gehad om de rol van actrice in te oefenen, als je begrijpt wat ik bedoel.’

Heb je altijd geweten dat je actrice zou worden?

MIA WASIKOWSKA: Helemaal niet. Ik ben altijd heel verlegen geweest – nu nog steeds eigenlijk. Als ballerina kreeg ik krampen telkens als ik het podium op moest. En tijdens de eerste draaidag van een nieuwe film, moet ik voortdurend naar het toilet. Maar goed: als je de stress niet aankunt, hoef je er niet aan te beginnen. Niemand verplicht me om te acteren. Ik kan ook nog altijd fotografe worden, wat me evenzeer boeit.

Je hebt balletschool gevolgd tot je veertiende, maar toen zag je de ‘Trois Couleurs’-trilogie van Krzysztof Kieslowski en besloot je om actrice te worden. Juist?

WASIKOWSKA: Het waren niet alleen de films van Kieslowski, maar ook die van Roman Polanski, Jean-Luc Godard, John Cassavetes en noem maar op. Mijn ouders zijn allebei fotograaf en kunstenaar, waardoor ik met heel wat kwaliteitscinema ben opgegroeid. Vooral mijn ma is een cinefiel. Met haar ben ik indertijd naar Elephant gaan kijken, de eerste film van Gus Van Sant die ik zag. Ik was veertien toen. Ik heb als kind ook heel wat Europese klassiekers gezien zonder precies te weten naar wat ik aan het kijken was.

Je bent opgegroeid in het Australische Canberra, niet echt in de buurt van Hollywood.

WASIKOWSKA: Klopt, maar Hollywood is nooit een obsessie voor mij geweest. Ik wilde gewoon graag acteren en Australië was groot genoeg. Mijn ouders hebben me een open opvoeding gegeven, in die zin dat ze ons cultureel en politiek bewust hebben gemaakt. We hebben bijvoorbeeld een jaar in Polen gewoond, waar de levensstandaard een stuk lager ligt dan in Australië. Voor veel mensen is het leven er keihard. Dat was toch wel een schok, zeker als je pas acht bent. Om zulke dingen te beseffen is het goed dat je eens uit je cocon wordt gehaald. Je ervaart zoiets beter op jonge leeftijd, wanneer je nog zonder vooroordelen naar andere culturen kunt kijken.

Hoe beland je als twintigjarige op de set van Gus Van Sant?

WASIKOWSKA: Via mijn manager. (Lacht) Hij stuurde me het script op, ik mocht auditie doen en ik kreeg de rol. Ik was dolgelukkig, want ik betwijfel of Van Sant In Treatment of Alice in Wonderland had gezien. Gus kijkt liever naar – euhm – andere dingen. (Lacht)

In welke mate heeft het succes van ‘Alice in Wonderland’ je leven veranderd?

WASIKOWSKA: Het was de eerste keer dat ik een wereldwijde promocampagne deed en prijzenshows bijwoonde, wat best leuk was. Acteurs zeuren graag over de tol van de roem, maar tot hier toe heb ik niets te klagen. Je zou maar moeten durven. Ik mag als twintigjarige werken met meesters als Tim Burton en Gus Van Sant. Weet je wat het is? Aan alles hangt een prijskaartje. Ik was zestien toen ik voor het eerst in Los Angeles terechtkwam. Had ik graag mijn school afgemaakt met mijn vrienden? Tuurlijk. Maar had ik dan de kans gekregen om met Burton en Van Sant te werken? Wellicht niet. In het leven moet je keuzes maken.

Waarom gebruik je de naam van je moeder en niet die van je vader: klinkt Mia Reid niet makkelijker?

WASIKOWSKA: Ook mijn broer en zus heten Wasikowska omdat mijn ouders lange tijd niet getrouwd waren. Je hoeft er geen feministisch statement in te lezen. (Lacht)

Woon je nog bij je ouders?

WASIKOWSKA: Ja. Acht maanden per jaar werk ik in L.A. De rest van mijn tijd breng ik door bij mijn ouders in Canberra.

Na ‘Alice in Wonderland’ en ‘Restless’ ben je straks te zien in ‘Jane Eyre’ en ‘Albert Nobbs’, twee klassieke kostuumdrama’s. Je houdt duidelijk van variatie.

WASIKOWSKA:Jane Eyre was de lastigste film die ik tot nu toe gedaan heb, omdat acteren in strakke korsetten een kwelling is en omdat je het klassieke, 19e-eeuwse Engels onder de knie moet krijgen. Wat ik ondertussen geleerd heb, is dat je in Hollywood eindeloos dezelfde rol in dezelfde film kunt spelen, zolang die films geld opbrengen. Alleen: ik houd inderdaad van afwisseling. Ik ben nieuwsgierig. Ik heb nog zo veel te leren en te ontdekken. Ik wil een actrice zijn, geen ster.

JANE EYRE

Vanaf 11/1 in de bioscoop.

ALBERT NOBBS

Vanaf 1/2 in de bioscoop.

DOOR DAVE MESTDACH

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content