Hier is alles nog mogelijk

Eerste zin De wolf kwam uit de bergen en samen met hem kwamen andere wolven naar het laagland.

Er sluipt een wolf rond de fabriek. Althans, dat beweert de kok van het bedrijfsrestaurant. Paniek in de bedrijfsrangen, waarop de nachtwaakster de opdracht krijgt om klemmen uit te zetten en een grote valkuil te graven. Dat vindt ze prima: de fabriek is bijna failliet en er valt amper nog iets te bewaken, zo’n klopjacht is dus een welkome afleiding. Nacht na nacht staart ze naar de bewakingscamera’s en gaat ze op speurtocht door de verlaten fabriekshallen. Daar ontdekt ze een dossier over een man die pardoes uit de lucht kwam gevallen, een anonieme Afrikaan die nu aan de rand van het omliggende bos onder de zoden ligt. Wat hebben beide met elkaar te maken, en waarom wordt ze plots verdacht van een bankoverval?

De Zwitserse debutante Gianna Molinari moet het niet hebben van het grote gebaar. Het zijn net haar kleine observaties die bevreemden en uitdagen, en daarbij laat ze het eindoordeel aan de lezer over. Staat de wolf symbool voor de vluchtelingencrisis? Zijn wij allen misplaatst in dit leven, niet op onze plek, gedoemd om in leegte te leven? Molinari maakt er letterlijk tekeningetjes bij maar biedt geen antwoorden. Intrigerend debuut.