Morgen, donderdag 10 juni, vindt een verkiezing plaats die er voor sommige Vlamingen meer toe doet dan die van volgende maand: die van de derde winnaar van Mijn Restaurant!. De makers kunnen weer terugblikken op een spraak-makende en druk bekeken editie. Zelf hebben we nauwelijks een aflevering gemist, al hebben we moeten vaststellen dat de maakbaarheid van de tv-werkelijkheid pijnlijk doorzichtig is geworden.

Neem nu Jeroen Van Alphen. De jonge, ambitieuze Kempenaar die het wil maken als kok en in Mijn Restaurant! de uitgelezen kans zag om die droom, een in de context van dit programma tot op de draad versleten begrip, te verwezenlijken. Helaas had de selectieploeg vooral de koppigaard in hem ontwaard. Willens nillens werd Jeroen geportretteerd als het jonge veulen dat door culinaire oppergod Peter Goossens getemd moest worden. Goossens voerde die act zo vaak op dat het eerder voor hem gênant werd dan voor zijn slachtoffer.

Niets zo saai als een afloop die lang op voorhand lijkt vast te staan. Brabanders Ludo en Jurgen mochten bijgevolg als topfavorieten door de eerste helft van het programma fietsen om dan na wat welgemikte afkrakende kritiek met een pruillip afgeserveerd te worden. Dat de finaleplaatsen niet automatisch voor de beste koks gereserveerd waren, ondervonden ze dan weer in Nieuwpoort en Genk. Uitgerekend voor het cruciale jurybezoek bleken zowaar beide restaurants – toeval bestaat niet – zich aan een nieuw menu te wagen. Een ongeluk komt nooit alleen: de twee chefs bakten er niets van.

En wat te denken van de verhaallijn die werd uitgetekend voor de Antwerpenaren die in allerijl het Aalsterse restaurant overnamen van kibbelvriendinnen Inge en Catherine? Die leek zelfs gekopieerd uit de eerste jaargang. Net als de uiteindelijke winnaar Jelle moesten Karel en Ken eerst door het dal van een reeks vernietigende recensies om zo in de gunst van de kijker te komen en van de jury dan toch de felbegeerde vrijgeleide naar de finale te krijgen.

Wordt de uitslag morgen dan geheel een doorslagje? Je moet het productiehuis Kanakna nageven, de afloop weten ze nog spannend te houden. Het is verre van uitgesloten dat de kijker Karel en Ken de ultieme beloning door de neus boort en het sprookje van het meisje en de elektricien goed laat aflopen. Daarmee bedoelen we de vurige Lucie en haar partner Jimmy, die zich zo driest tot horecatijger omschoolde dat zijn gezondheid er haast bij inschoot. Hoe getelefoneerd de plotwendingen soms ook waren, totnogtoe heeft de kijker ze in zijn stemgedrag netjes gevolgd. En zeg nu zelf: een programma over ‘dromen’ van mensen die ‘ervoor gaan’, móét toch als een sprookje eindigen?

Hans Van Goethem

Een programma over ‘dromen’ en mensen die ‘ervoor gaan’, moet toch als een sprookje eindigen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content