Roodkipkapje – Zelden benaderde een game dichter een film dan ‘Heavenly Sword’ – of de avonturen van de roodharige furie Nariko en haar wrekende zwaard.

PS3 Sony Computer Entertainment Gameplay: 8 l Grafisch: 9 l Audio: 9

Om de verkoop van zijn niet echt uit de rekken vliegende PlayStation 3 aan te zwengelen, gooit Sony Heavenly Sword in de strijd: een game die veel weg heeft van een interactieve wraakfilm. Het verhaal: de wrede koning Bohan – gespeeld door Andy ‘Gollem’ Serkis – is op het oorlogspad om zijn rijk uit te breiden én op jacht naar het Hemelse Zwaard. Een handvol inwoners van een kleine nederzetting weert zich dapper, aangevuurd door Nariko: een hoofdpersonage nog rosser dan die van K3, met een minimum aan textiel om de lenden en een knoert van een zwaard op de frêle rug – jawel, het houwwapen waar Bohan naar op zoek is. Het zwaard beschikt over uitzonderlijke krachten: je herleidt er vijanden vlotjes mee tot een feestbanket van Pedigree Pal, maar er rust ook een vloek op waardoor het de levensenergie wegzuigt uit wie het hanteert. Nariko’s lot is dus bezegeld, maar er is ook nog Kai, een licht gestoord tienerwicht met een kloeke kruisboog.

Eerst maar het minpunt: de geforceerde gameplay, waarbij je de tilt-functies van de PS3-controller moet gebruiken om pijlen of kanonskogels te richten. Je moet tot vervelens toe levels herspelen als je salvo’s weer eens doel hebben gemist, wat de vaart uit het verhaal zuigt. Over het hack-‘n-slash-werk van de rosse furie – die ook verloren voorwerpen zoals hamers, houten tonnen of lijken naar de vijand kan mikken – echter niets dan lof. Op knoppen rammen gaf nooit zo’n vloeiend en bevredigend resultaat, en de manier waarop Nariko als een menselijke tornado rondsuist en omstanders verminkt, werd naar verluidt alleen overtroffen door Dirk Tieleman die zich aan een pirouette waagde tijdens de repetities van Sterren op het ijs. Hoe meer slachtoffers Nariko in één beweging maakt, hoe sneller haar woedemeter stijgt… en hoe sadistischer de wijze waarop ze nog meer tegenstanders om zeep helpt. Een voorbeeld: Roodkipkapje spietst een booswicht aan haar zwaard, zwiert hem omhoog, herleidt zijn ingewanden in de vlucht tot vol-au-vent en dwingt de pineut vervolgens tot een hoofdlanding om ten slotte met haar twee voeten in diens edele delen te eindigen. Yippee ki-yay, motherfucker!

Puur als game is dit – op het feit na dat vele filmpjes interactief zijn (getimed knoppen duwen) en dat je mag discuswerpen met een Chinese hoed om deuren te openen – standaardkost. Maar dan wel bijzonder mooi verpakte en van vele extra’s voorziene standaardkost. Net als een blockbuster-dvd biedt Heavenly Sword (bedoeld als een trilogie waarvan het tweede luik al in de maak is) een pak bonusmateriaal – artwork, een animatieserie, ontwerpschetsen, alle 39 tussenfilmpjes en vijf making-ofs – dat je kunt ‘vrijspelen’. Ook de lipsynchronisatie – in het Engels althans – is fenomenaal. Nog niet overtuigd? Weet dan dat dit de eerste game is waarin we in één level vijfhonderd (500!) vijandige soldaten aan repen mochten hakken en snijden. Meer moet dat écht niet zijn.

Roel Damiaans