Hars

Eerste zin Het was donker in de witte kamer toen mijn vader mijn oma om het leven bracht.

Als Liv zes is, wordt ze officieel dood verklaard. Haar vader, die haar verdrinking in scène zet, wil zo voorkomen dat de officiële instanties zich met zijn dochter bemoeien. Liv woont op een afgelegen eilandhoofd. Haar obese moeder verlaat nooit het bed en verslindt eten en boeken. Haar vader lijdt aan extreme verzamelwoede en is geobsedeerd door hars. De enige die Liv gezelschap houdt, is haar overleden tweelingbroertje. Als Livs oma onverwacht komt opdagen, wordt die kordaat het hoekje om geholpen. Ondertussen zorgt de kleine Liv ervoor dat het gezin kan overleven door ’s nachts op het hoofdeiland uit stelen te gaan. Als een van haar slachtoffers zich op hun terrein waagt, ontwikkelt zich een radicaal drama.

Liefhebbers van echte plotthrillers zullen met Hars niet aan hun trekken komen. Dit boek laat zich eerder als een macaber sprookje lezen, een ‘er was eens’ over een meisje dat al stelend, moordend en brandstichtend de dwingende metamorfose van gekoesterd kind naar jonge, onafhankelijke vrouw doormaakt. Het obsessieve verhaal, de grimmige setting en de onverwachte humor doen denken aan Stephen King, al is Ane Riel nog te meisjesachtig en te voorzichtig om een gooi naar diens troon te doen. Riel won met Hars wel vier Scandinavische prijzen en het boek wordt verfilmd met Sofie Gråbøl van The Killing in een van de hoofdrollen. Release voorzien voor begin volgend jaar.