Een gitarist die heeft leren spelen door andere gitaristen te bestuderen, mag men altijd naar zijn chouchou’s vragen. Drie verborgen toppers, met Steve Gunns complimenten.
Sandy Bull
‘Sandy Bull was geen virtuoos, maar in de manier waarop hij westerse en Indiase klassieke muziek en ook jazz in zijn spel integreerde, was hij zijn tijd vooruit. Mijn favoriete compositie van hem is Blend: een stuk van twintig minuten dat als raggarock begint, waarna drummer Billy Higgins, bekend van John Coltrane, erbij komt. Zo’n kruisbestuiving in het New York van de jaren zestig, ongemeen boeiend vind ik dat.’
Mike Cooper
Het Revenge-label deed een serie van samenwerkingsplaten en vroeg me met wie ik graag eens iets in elkaar wilde zetten. Mike Cooper was in de seventies een conventionele singer-songwriter tot hij ging experimenteren en stopte met zingen. Wandelend doorheen Lissabon, waar hij woont, hebben we elkaar leren kennen. Waarna we een heel vreemde plaat hebben gemaakt die werkelijk alle kanten uitschiet.’
Gábor Szábó
Een Hongaarse gitarist en een van mijn favorieten. Hij kwam uit Boedapest en er zitten van familiewege wel wat zigeunerinvloeden in zijn werk. Hij speelde akoestische jazz waarin je de invloed van Django Reinhardt hoort. Anderzijds verkende hij het geluid dat je met een akoestische gitaar kunt maken. Hij was niet bang om te experimenteren. Maar hij heeft ook songs van Donovan, The Beatles en Joni Mitchell gecoverd. Een heel veelzijdige artiest, die veel te vroeg is gestorven. Dreams, uit 1968, vind ik zijn beste plaat.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
