ROCOCO AROUND THE CLOCK – De nieuwste mededinger naar de titel ‘Plaat van het Jaar’ vormt – méér dan eender welke cd die we tijdens dit bijna verstreken decennium hebben gehoord – een universum op zich.

Veckatimest

pop/freakfolk

Warp

Een van de muzikale stromingen die bij avontuurlijke popliefhebbers de afgelopen negenenhalf jaar nogal wat vreugdekreetjes heeft ontlokt, is freakfolk. Of nu-folk, of psychfolk, of New Weird America, of hoe u het tegenover vrienden, familieleden en vaste slager ook wilt noemen. Zeker is dat veel jonge artiesten verslingerd zijn geraakt aan het hoofdzakelijk akoestische, uit melodie en puurheid samengestelde basispakket van folk. Ze vonden daarin dé bouwdoos voor van alles en nog wat, van nutty experimenten tot de kanalisering van allerdiepste emoties. Wat het ook is: het leeft, én het bloeit.

Dit om maar te zeggen dat Grizzly Bear, een kwartet uit Brooklyn, niet helemáál uit de lucht komt vallen. En toch hebben wij, en wij niet alleen, de grootste moeite om in drie zinnen uit te leggen hoe Veckatimest nu precies klinkt. Omdat deze plaat zowat uit zijn voegen barst van de ambitie. Omdat hemelsbrede verschillen – tussen ingetogen en uitbundig, fragiel en bombastisch, licht en donker – hier een klein uur lang als de trekzak van een accordeon samengeperst worden.

Neem alleen al het openingsnummer Southern Point. Dat begint met een onversterkte gitaar en een elektrische piano die je niet meteen onder de noemer jazz zou onderbrengen, maar alleszins méér naar The Dave Brubeck Quartet neigt dan naar Devendra Banhart. Na een minuut barst de song los, onder impuls van een barok folkriedeltje (denk aan Forever Changes van Love). Nog wat later openen een Beatleswaardige bas, jachtig toetsenwerk en aanzwellende strijkers telkens weer een andere deur van deze muzikale suite. Kortom: na amper vijf minuten weet je nauwelijks nog waar je hoofd staat.

Veckatimest is een huis met vele kamers, en het duurt even voor je je daarin een beetje op je gemak voelt. Zovéél arrangementen, melodieën en inkleuringen willen er immers aan je oorschelp komen hangen. Klavecimbels, fluiten, koorgezang, vibrafonen, timpani’s en de voornoemde strijkers (gearrangeerd door componist Nico Muhly): je ziet het bladgoud en de krullen die in de rococo de dienst uitmaakten zo weer voor je. Waarmee we bij de voornaamste kritiek op Veckatimest zijn aanbeland: geen flauw benul waarover deze plaat gaat.

Grizzly Bear heeft met zijn derde langspeler een fonkelend enigma geschapen waarvan een mens niet snel genoeg krijgt. Al zijn we er nog steeds niet uit of Veckatimest daarom een overdonderende, zij het ook wat volgestouwde plaat is, dan wel een onvervalst meesterwerk. Kom het ons gerust nog eens vragen wanneer we nóg eens vijfentwintig keer geluisterd hebben.

DOWNLOAD

Fine For Now

Hold Still

While You Wait For The Others

KURT BLONDEEL