Zeg nooit zomaar ‘klaproos’ tegen een preischeut. Luc De Vos leerde zijn volk in het Nederlands rocken En tuinieren.

‘Wat groeit er in mijne hof / Tomaat / Wat nog? / Salaad / Wat nog? / Bonestaken / Wat nog? / Niets meer.’ Op het debuut van Gorky stonden niet alleen liedjes over Mia, boze wolven, lieve kleine piranha’s en vrouwen die nooit klaarkwamen, maar ook over wat er zoal groeide en bloeide in de moestuin ten huize Vos. Op de hoes van Gorky (1991) meenden nogal wat fans en recensenten twee wilde klaprozen of paardebloemen te herkennen. ‘Fout’, zegt Luc De Vos nu. ‘Het waren twee preischeuten zoals mijn vader – een keuterboerke, met een paar koeien en een patattenveld – er ieder jaar plantte.’ Toch was het niet De Vos zélf die met het idee op de proppen kwam maar – ere wie ere toekomt – de buurman van zijn toenmalige platenbaas Firmin Michiels.’Rond de periode dat het debuut van Gorky in de steigers stond, kwam mijn buurman bij me aanbellen’, vertelt Michiels: ô Ge moet ne keer komen kijken, Firmin, ik heb hier precies twee verliefde preischeuten in mijnen hof staan.” Toen ik die twee scheuten daar zag staan, precies in een innige omhelzing, dacht ik meteen aan de muziek van Gorky. Want Gorky, dat stond voor mij gelijk aan liefde (in het Russisch betekent Gorky nochtans ‘de bittere’; nvdr.). Ik belde onmiddellijk een fotograaf, en een half uur later was alles in kannen en kruiken. Voor de hoes van de volgende plaat – Hij Leeft – zijn we op hetzelfde thema doorgegaan, met een foto van twee duivenkuikentjes. Na de groenteliefde: de dierenliefde!’ (lacht)Bij fotografe Bernaded Dexters ligt op de herinneringen aan de twee preien intussen een dikke laag stof. ‘Ik herinner me eigenlijk vooral dat de fotoshoot er in één-twee-drie weer op zat. Met een verstuiver wat water op het spinnenweb tussen de twee stengels, een zwart blad als achtergrond, wat extra licht, een paar keer afdrukken, en klaar. Het beeld was op zich ook zo sterk dat het geen extra’s nodig had.’ Luc De Vos: ‘Voor mijn eerste platen was ik helemaal niet bij de hoesfoto’s betrokken. Ik was heel blij dat ik een grote toekomst tegemoetging als muzikant, maar verder interesseerde de esthetiek mij niet. Met de hoes van Gorky was ik wel heel tevreden. Die twee preien verwezen toevallig naar mijn vader en symboliseerden voor mij ook twee geliefden die steun zochten bij elkaar. Met wat goede wil zou je er ook twee koningskinderen in kunnen zien: de grootste prei – het mannetje – heeft precies een kroontje. Het spinnenweb is een metafoor voor de verbondenheid tussen de twee. Schoon, toch!’Bernaded Dexters rolde eind de jaren ’70 de muziekfotografie in. ‘Ik maakte deel uit van de punkscène, en begon foto’s te maken van punkgroepjes, concerten en betogingen. Een van mijn eerste opdrachtgevers was het underground-tijdschrift Force Mental, dat sinds kort terug is op internet.’ In de loop der jaren groeide Dexters met een paar groepen mee de mainstream in, en ontwierp ze platenhoezen voor ondermeer The Wizards of Ooze, Defunkt, The Scabs, Neven, Zita Zwoon en dEUS. Ze was ook betrokken bij een aantal documentaires zoals Hard Core en werkt sinds enkele jaren als fotografe voor onder andere DENG, Ann Demeulemeester en een Londens foto-agentschap.Groenten oefenen sinds jaar en dag een vreemde fascinatie uit op muzikanten. Aerosmith zeulde meer dan een ton wortelen mee tijdens de Pump-tournee en Brian Wilson propte voor de opnames van Vegetables naar verluidt wortelen en selders in zijn oren. Ook op platenhoezen duiken regelmatig groenten op. Zie onder meer:

lBooker T. & The MG’s

Green Onions

(Ajuinen)

lCream

Best Of Cream

(Groentemix)

lFlowers For Breakfast

Baron Samedi Conducts The Onion Philharmonique

(Sjalot)

lWeen

White Pepper

(Paprika)

lChris Conway

Alien Salad Abduction

(UFO met groentemix)