Waar ben je op dit moment mee bezig?

Annelies Verbeke: Ik ben aan het schrijven aan Almschi!, een toneelstuk voor SkaGeN, gebaseerd op het leven van Alma Mahler, de vrouw van componist Gustav Mahler – en die van Walter Gropius en Franz Werfel, plus de vriendin van Oskar Kokoschka. ‘Für dich leben, für dich sterben! Almschi!’, heeft hij ooit neergepend in een dramatisch handschrift tussen de regels van zijn onvoltooide tiende symfonie. Een zéér bevlogen tijd, laat daar geen twijfel over bestaan. (Lacht) In het najaar ga ik met Venus in Flames toeren met een muzikaal-literaire voorstelling – daar zal ik de komende maanden ook nog flink mee bezig zijn. En tussendoor ben ik nieuwe verhalen aan het schrijven. Bedoeling is weer een verhalenbundel te publiceren, mijn tweede na Groener Gras.

In maart maakte je nog je theaterdebuut met ‘Rail Gourmet’ van Wunderbaum. De smaak te pakken?

Verbeke: Mijn eigenlijke debuut dateert al van Stukken, een voorstelling van tg STAN waaraan onder meer ook Tom Lanoye en Yves Petry hadden meegeschreven. Rail Gourmet was wel mijn eerste avondvullende voorstelling, ja – zéér leuk als je dan meteen voor het Theaterfestival wordt geselecteerd. Maar om op je vraag te antwoorden: mijn ervaringen in het theater zijn tot nu toe zeer fijn en het is absoluut de bedoeling dat ik ermee doorga.

Ik ben ondertussen wel met het schrijven van filmscenario’s opgehouden. Je kunt niet álles doen, hé. Voor theater schrijven is voor mij creatief interessanter dan voor film op dit moment. Én je hebt meer zekerheid. Je kunt er tenminste van uitgaan dat wat je schrijft ook gespeeld wordt.

Was je niet samen met regisseur Kaat Beels bezig aan een langspeler?

Verbeke: Swooni? Die komt er nog, hoor – Kaat begint deze maand te draaien. Maar ik heb er nog weinig mee te maken. De eerste versies van het scenario zijn van mijn hand – ik heb er meer dan twee jaar aan zitten schrijven – maar uiteindelijk heb ik het aan een andere scenarist doorgegeven. De film zoals die nu gedraaid wordt, is alleen losjes op mijn schrijfsels gebaseerd.

Puur uit nieuwsgierigheid: hoeveel exemplaren heb je verkocht van ‘Vissen redden’, je laatste roman?

Verbeke: Tot hiertoe meer dan 10.000, wat zonder meer uitstekend is. Nu, een goede verkoop is financieel tof, maar het komt pas op de derde plaats. Eerst wil ik zelf tevreden zijn over wat ik geschreven heb, op de tweede plaats komen de recensies en reacties. Waar ik bij Vissen redden niet over te klagen had: de roman is unaniem lovend gerecenseerd.

Tot slot: welke schrijver zou jij naar voren schuiven voor Generatie Morgen?

Verbeke: Mag het ook een Nederlander zijn? Ik vond het debuut van Lernert Engelberts, de verhalenbundel Echte slechte mensen, schitterend. Niet álle verhalen zijn even sterk, maar het is wel het leukste Nederlandstalige debuut dat ik de laatste jaren gelezen heb.

(G.Z.)