Danslustige BV’s binden moedig de schaatsen onder voor ‘Sterren op het ijs’ (elke za vanaf 26/8, 21.15 – VTM). Hoe is het met het zelfvertrouwen van presentatrice Francesca Vanthielen gesteld?

Als je met iemand van mening verschilt, durf je dat dan laten merken?

Tuurlijk. Ik kom uit een familie waar heel veel en open gediscussieerd werd. Ik durf wel eens contrair te zijn, gewoon om iemand de dingen van een andere kant te laten bekijken. Zo neem ik wel eens het standpunt in van politieke partijen waar ik niet meteen op zou stemmen, zoals N-VA of VLD… Eigenlijk alle partijen behalve Groen! en VB, de eerste omdat ik er doorgaans op stem, de andere omdat ik er nooit op zou stemmen.

Ben je zo perfectionistisch dat het soms tegen je werkt?

Dat gebeurt. Maar ik heb geleerd om, als het punt bereikt is waarop mijn perfectionisme me stress bezorgt, het van mij af te zetten. Zo heb ik bij mijn studies vrij vlug geleerd dat gewoon erdoor zijn ook al volstaat. Hetzelfde met tango. In het begin was ik daar zo gedreven in dat ik de wereld rond raasde om lessen te volgen. Tot ik mezelf tot stilstand moest brengen om eens na te denken over wat mijn doel eigenlijk was: me amuseren.

Heb je ooit het gevoel dat anderen beter af zijn dan jij?

Het is niet dat ik jaloezie voel, maar ik benijd mensen er wel eens om dat hun leven eenvoudiger verloopt dan het mijne. Maar tegelijk besef ik dat mijn complexere leven mijn eigen keuze is. Ik wil variatie, dus ga ik van de ene opdracht naar de andere en dan gebeurt het dat ik dingen moet missen die mensen met een gewoon leven wel doen. Maar ik heb het gevoel dat ik nu de vruchten pluk van die levensstijl.

Denk je wel eens dat het leven geen zin heeft?

Ik ga niet door het leven met de gedachte dat we bezig zijn met een gigantisch project of dat we naar het nirvana moeten toewerken. Niet dat het leven zinloos is, maar je moet kunnen relativeren. Zo snap ik niet waarom sommige mensen zich zo hevig blijven verzetten tegen de evolutietheorie. Is het zo’n schande dat we afstammen van apen?

Zit je wel eens zonder energie terwijl je niet weet hoe het komt?

Zeker. Soms denk ik dat ik goed geslapen heb maar is dat niet zo. Dan krijg ik te horen dat ik een groot stuk van de nacht luidop heb liggen praten. Naar het schijnt kan ik mij dan kwaad maken of iemand de les spellen. Of als ik een hele tijd op teksten heb zitten studeren, kan het gebeuren dat ik hele dialogen uit Aspe lig te debiteren.

Heb je het moeilijk om beslissingen te nemen?

Dat is echt wel mijn grootste défaut. Zelfs beslissen naar welk restaurant ik wil, is al een pijniging. Als ik onder druk een belangrijke knoop moet doorhakken, doe ik dat wel maar daarom maak ik nog niet de juiste keuze.

Maak je je vaak zorgen over je uiterlijk?

Zeker als het voor mijn werk is. Niet dat ik er op een freaky manier mee bezig ben maar ik vind het toch belangrijk mijn uiterlijk te verzorgen. Gelukkig kan ik daarvoor een beroep doen op mensen die me raad geven over kleding en make-up. Wat vreemd is: als ik maar één ding zou mogen opdoen, kies ik voor lippenstift. Pas dan heb ik het gevoel dat ik gekleed ben, en niet meer het ‘net uit mijn bed’-gevoel.

Volgens de computer zit het wel snor met jouw zelfvertrouwen. Je twijfelt wel aan jezelf als je een zware klap krijgt, maar vroeg of laat besef je dat het leven verder moet.

Dat komt wellicht omdat ik vaak een gulden middenweg zoek tussen verschillende waarheden. Als bijvoorbeeld een vriendin iets met een getrouwde man heeft. In eerste instantie zou ik dat afkeuren, want ze doet onbewust een andere vrouw pijn. Maar er is soms meer dan één waarheid. Ik kan me inbeelden dat ze niet gelukkig is met dat dubbelleven, maar er wel haar redenen voor heeft. Dus blijf ik haar steunen. l

DOOR HANS VAN GOETHEM