Dave Mestdach
Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

Ook cinefielen gaan mooie zomerdagen tegemoet, dankzij een pak veelbelovende arthouseprenten. Een reis rond de wereld in tien films.

1. Soi Cowboy

5/8 > Thomas Clay

Vier jaar geleden zorgde Thomas Clay nog voor dé shocker van Cannes met het bedrieglijk poëtisch getitelde The Great Ecstasy of Robert Carmichael, een jongerenkroniek die eindigde op een brutale, ronduit misselijkmakende groepsverkrachting. In zijn tweede langspeler doet de jonge Brit het iets rustiger aan, al hoef je ook nu geen zonnige western te verwachten. Je krijgt wel een wrang zedendrama over een Deense sekstoerist en zijn Thaise liefje Koi, een ex-prostituee uit Bangkoks hoerenkwartier Soi Cowboy.

2. The Brothers Bloom

5/8 > Rian Johnson

Met Brick – een hedendaagse film noir met scholieren als private dicks en femmes fatales – leverde Rian Johnson een van de beste Amerikaanse debuutfilms van de voorbije jaren af. Geen wonder dat nogal wat A-listers in het rijtje stonden om met de jonge belofte samen te werken, zoals Rachel Weisz, Adrien Brody en Mark Ruffalo. Alle drie duiken ze op in deze licht excentrieke caperkomedie over twee meesteroplichters die het op een rijke erfgename gemunt hebben en aan een misdaadtrip rond de wereld beginnen.

3. Country Teacher

15/7 > Bohdan Sláma

Lang aangehouden shots van bucolische landschappen, vertwijfelde personages en gortdroge sitcom vormen de hoofdingrediënten van dit metafysische psychodrama van Bohdan Sláma. Daarin toont de Tsjechische regisseur zich alvast heel wat milder voor koeien en bloemen dan voor zijn menselijke protagonisten – onder wie een jonge homo-seksuele dorpsleraar die bang is om uit de kast te komen. Intimistische gaycinema over rurale homofobie, vriendschap en vergeving.

4. Kabuli Kid

22/7 > Barmak Akram

Een malcontente taxichauffeur uit Kaboel komt tot de ontdekking dat een van zijn passagiers zijn pasgeboren spruit op de achterbank heeft achtergelaten. Het zou de pitch van een misplaatste dadelkomedie kunnen zijn, ware het niet dat debutant Barmak Akram duidelijk tot de neorealistische school behoort, geen seconde op de traanklieren mikt en het houdt bij een véritéfilmpje over een armlastige Afghaan die zich langzaam de wanhoop inrijdt.

5. Mammoth

8/7 > Lukas Moodysson

Met zijn nihilistische bad trips A Hole in My Heart en Container leek Lukas Moodysson goed op weg om zichzelf voorgoed in de marge van het arthousecircuit te parkeren. Gelukkig is zijn nieuwste film – een Babel-achtige noodlotsmozaïek – een stuk warmer en toegankelijker. Daarin speelt Gael García Bernal een succesvolle, New Yorkse entrepreneur en Michelle Williams diens even succesvolle echtgenote. Hun leven neemt een dramatische wending wanneer beiden tot het besef komen dat geld niet het belangrijkste is. Een meditatie over familie, fataliteit en globalisatie van de maker van Fucking Åmål en Lilja 4-Ever.

6. Disgrace

22/7 > Steve Jacobs

Na een affaire met een studente verhuist een verveelde poëzieprofessor uit Kaapstad naar de boerderij van zijn lesbische dochter aan de Zuid-Afrikaanse oostkust. Hij komt er echter in een kluwen van postapartheidintriges terecht. In deze oerklassieke adaptatie van J. M. Coetzees Booker Prize-winnende roman speelt John Malkovich de getormenteerde academicus die moeite heeft om in het nieuwe Zuid-Afrika zijn plek te vinden. Arthousedrama van ex-acteur en La Spagnola-regisseur Steve Jacobs.

7. La ventana

5/8 > Carlos Sorin

Met herinneringen, lijden, dood en verlies tackelt de Argentijn Carlos Sorin ( Historias minimas, El perro) niet meteen de luchtigste thema’s in dit tactiele ‘coming of old age’-drama – al hadden we dat van iemand die zijn inspiratie bij Ingmar Bergman en Terence Davies haalt ook niet verwacht. Een spaarzaam portret van een oude schrijver die in het gezelschap van zijn devote meid zijn leven overschouwt, maar dan zonder melodramatische flashbacks, gezwollen violen en andere goedkope trucs eigen aan dit subgenre.

8. Soul Power

1/7 > Jeffrey Levy-Hinte

Vlak voor de ‘rumble in the jungle’ uit 1974 – de legendarische bokskamp tussen Ali en Foreman – had in het toenmalige Zaïre ook een driedaags muziekfestival plaats. Op de affiche van ‘het zwarte Woodstock’ stonden soul- en funkgrootheden als James Brown, BB King en Bill Withers. Voorbereidingen noch concerten liepen echter van een leien dakje. Jeffrey Levy-Hinte – die in 1997 ook al de Oscarwinnende boksdocu When We Were Kings monteerde – maakte er deze funky film over, met ruime aandacht voor alle hoogte- en dieptepunten.

9. Bancs publics (Versailles rive droite)

12/8 > Bruno Podalydès

Mathieu Amalric, Benoît Poelvoorde, Olivier Gourmet, Julie Depardieu, Chiara Mastroianni, Emmanuelle Devos én Catherine Deneuve: de fine fleur van het Franstalige acteursgild tekent present in deze tragikomische vignettefilm waarin de personages elkaar ontmoeten in een Parijs stadspark, een kantoor en een ijzerwinkel. Het centrale thema is eenzaamheid, wat duidelijk wordt uit de openingsscène waarin enkele dames op zoek gaan naar de overbuur die een vlag met daarop de noodkreet ‘Man alleen’ heeft opgehangen. Slapstick en tristesse à la Française.

10. Towelhead

29/7 > Alan Ball

Nadat hij eerder de suburbiasatire American Beauty en de stekelige tv-serie Six Feet Under neerpende, waagt Alan Ball nu ook zijn kans als regisseur. Ball zoomt opnieuw in op de rafelranden van de ‘All American Family’ met als resultaat: een donker ironische dramedy over vooroordelen, racisme en seksueel misbruik. Maria Bello speelt een labiele huismoeder die ooit met een Arabier was getrouwd, Summer Bishil haar ontluikende puberdochter, Toni Collette haar bezorgde buurvrouw en Aaron Eckhart de blanke, rechtse zak van dienst. Voor de triviafetisjisten; in de States werd de film uitgebracht onder de titel Nothing is Private aangezien ‘Towelhead’ een scheldwoord is voor Arabieren.

Dave Mestdach

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content