Open het patriottische spervuur op al wat beweegt in het artificiële en inhoudelijk compleet irrelevante Rambo: The Videogame.

VIDEODINGES

Op films gebaseerde games zijn meer dan eens belabberd en fungeren vaak hoofdzakelijk als marketingtool om extra volk naar de bioscoopcomplexen te lokken. Compleet anders is het gesteld wanneer cult flicks en Hollywood-klassiekers als basis worden gebruikt. Zo kwamen er van onder meer The Godfather, Scarface en The Warriors enkele decennia na hun release met passie en cinefiel detail gebrachte interactieve speladaptaties. Die drie gametitels waren zowel voor filmliefhebbers als voor hardcore gamers genietbaar. Rambo: The Videogame spreekt wellicht geen van beide doelgroepen aan.

OPERATIE FLOP

De Poolse spelontwikkelaar Teyon is al zes jaar in de weer met budgetgames voor Nintendo 3DS, Wii, PS3 en pc. Met dit Rambo-vehikel hoopt de studio eindelijk door te breken bij het grote publiek. Nooit eerder spendeerde de developer zo veel productietijd (meer dan twee jaar) aan een game. Inhoudelijk wordt teruggegrepen naar de sleutelscènes en iconische gebeurtenissen uit First Blood (1982), Rambo: First Blood Part II (1985) en Rambo III (1988). Binnen die flinterdunne krijtlijnen kruip je in de huid van Vietnamveteraan John Rambo, maar eigenlijk volstaat zelfs het flauwste excuus om met buskruit en pijlen kont te schoppen.

AUTOMATISCHE PILOOT

Genrematig is het spel een rail shooter. Dat wil zeggen dat de bewegingen van het hoofdpersonage volledig automatisch gebeuren, terwijl je als speler hoofdzakelijk bezig bent met mikken, schieten en wegduiken. Een geleid ritje door de schietkraam, zeg maar. Op enkele schaarse momenten wekt de game de bevlogen geest van genreklassieker Operation Wolf (1987) opnieuw tot leven, maar het gros van de tijd zit je midden in nimmer beklijvende schietactie, waarbij je tegenstanders als houterige marionetten een gewisse dood tegemoet gaan. Sporadisch worden er met quick time events generische tussenfilmpjes en acties getriggerd.

VERDICT

Het helpt ook voor geen meter dat het personage dat Sylvester Stallones carrière bepaalde er in de game uitziet als een potsierlijke bobblehead, inclusief rubberen lichaamsbouw en een veel te groot hoofd met absurd buitenproportionele haartooi. De gamestemmen zijn bovendien inspiratieloos overgehevelde dialoogfragmenten uit de films. Er is zeker een poging gedaan tot variatie, en de jungle-, woestijn- en boslocaties zijn verre van lelijk – maar spannend of intrigerend wordt de actie-en-stealthcombinatie nergens. Kortom: een hopeloos verdwaalde en compleet verwaarloosbare losse flodder.

RAMBO: THE VIDEOGAME

PC, PS3, XBOX 360

REEF ENTERTAINMENT

GAMEPLAY *

GRAFIEK ***

GELUID ***

DIMITRI DEWEVER