1 Waarom wilde je per se een verhaal over IJsland maken?
Kriek: Zoals waarschijnlijk elk jongetje ben ik door een Vikingfase gegaan, maar ik ben er nooit uit geraakt. Ik hou ook van de oud-IJslandse literatuur. Het is een klein land met een enorme literaire nalatenschap: de Odyssee vertaald in het IJslands, de geschiedenis van de Europese koningen maar ook veel familieverhalen. De bekendste zijn die over Erik de Rode of zijn zoon Leif Eriksson, die Amerika heeft ontdekt. De saga van Njál is ook heel beroemd. Ik heb ooit overwogen om een strip te maken van een van die oude verhalen, maar daarvoor zijn ze niet dynamisch genoeg. Het is tenslotte een vertelstijl van duizend jaar geleden. Ik heb dus aan cherry picking gedaan uit verschillende literatuur.
2 Het was ook je eerste eigen lange verhaal. Hoe beviel dat?
Kriek: Prima. Ik vond dat ik het aan mijn stand verplicht was om het eens te proberen. Voorheen had ik alleen korte verhalen gemaakt, maar voor deze strip wilde ik een langere spanningsboog en een romanstructuur. Het helpt dat ik intussen op een leeftijd ben gekomen dat het me niet meer zo veel kan schelen wat anderen denken. Ik ben minder gevoelig voor kritiek. Ik had al vertrouwen in mijn tekenvaardigheid, maar schrijven is een heel andere job. Ik heb bijvoorbeeld lang aan mijn dialogen geschaafd.
3 Zie je zelf een verband tussen je laatste boeken? Verhalen van Lovecraft, moordballades (In the Pines) en IJsland (De balling) liggen vrij ver uit elkaar.
Kriek: Ze gaan alle drie over moraliteit. Het verschil tussen goed en kwaad is bij mij een kwestie van nuance. De slechteriken kunnen verzachtende omstandigheden inroepen voor hun gedrag en de goeden hebben een duistere kant. De balling gaat over hoe zonden uit het verleden in het heden nog een rol kunnen spelen. Is vergeving mogelijk? Hallstein wil de cirkel van wraak en weerwraak doorbreken, maar dat lukt niet. Daarnaast voel ik me al mijn hele leven aangetrokken tot duistere verhalen. Mijn moeder moest de engste sprookjes tien keer na elkaar voorlezen, ook al kreeg ik er nachtmerries van. Verhalen over gelukkige mensen zijn vreselijk saai. Daarmee ben je klaar in twee bladzijden. Maar als je, zoals ik, je personages kapotmaakt, krijg je iets interessants.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
