Op de set van een nieuwe Vlaamse film
Deze week: Gardenia van Thomas Wallner
LOCATIE NTGENT
OPNAMEDUUR EEN MAAND
RELEASE JUNI 2013
Even recapituleren: juni jongstleden stond in Gent de laatste opvoering van Gardenia van Alain Platel en Frank Van Laecke, over de laatste avond van een travestiecabaret dat de deuren sluit. Regisseur Thomas Wallner besloot er een documentaire aan te wijden, met onder meer Belgische en Duitse productiesteun. ‘Het was geen captatie’, zegt Wallner. ‘We hebben de acteurs een jaar lang gevolgd voor een uitgebreid portret, dat we aan die laatste voorstelling in het NTGent hebben gekoppeld. Het is een ensembledocumentaire over zes mensen die worstelen met authenticiteit, identiteit, taboes en ouder worden.’
Wallner is een Duitser die uitgeweken is naar Canada. Hoe hij bij Gardenia is terechtgekomen? ‘Ik heb de voorstelling in Montreal gezien en ik was er meteen verliefd op. Toen het hoofd van Arte in Duitsland, zelf ook helemaal wild van de voorstelling, me het project voorstelde, heb ik niet lang moeten nadenken. Ik had het gevoel dat Gardenia nog niet uitverteld was. Ik was heel benieuwd om te ontdekken hoe de acteurs in het leven stonden, hoe ze naar het ouder worden kijken en welke impact Gardenia op hun leven heeft gehad.’
‘De vrouw is Vanessa Van Durme, de initiatiefneemster . Zij is naar Platel en Van Laecke gestapt met het voorstel voor Gardenia; zij heeft de cast rondom zich verzameld’, zegt Wallner. ‘Een vrouw met een heel interessante geschiedenis. Ze is geboren als man en heeft toen ze in de twintig was een geslachtsoperatie laten uitvoeren – de eerste generatie die dat deed. Toen ik de voorstelling in Montreal zag, waren het ook vooral de gezichten van de acteurs die mij aantrokken. De diepe lijnen, hun blik, de mondhoeken: er zit meer beeld in hun gezicht dan in het gemiddelde landschap. Je voelt dat de zes acteurs stuk voor stuk een verhaal te vertellen hebben.’
U herkent de theaterzaal van het NTGent op de achtergrond. ‘De laatste opvoeringen waren in dit theater – heel symbolisch, aangezien Gardenia over de laatste avond van een cabaret gaat. Ik was zo blij dat de laatste voorstelling uitgerekend hier was. Dit soort statige theaters heb je alleen maar in Europa. En jullie zien het waarschijnlijk zelf niet meer, maar er hangt een heel sprookjesachtige sfeer over Gent. Het geeft een bijzonder cachet aan de film – een beetje als het bal van de koning in Assepoester. Een betere setting voor het sprookje dat Gardenia was, konden we niet vinden.’
DOOR HANS BOFFEL & GEERT ZAGERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
