Door Annelies De Waele

Ex-zanger & auteur

Elvis Peeters (44) trekt ten strijde met een literair concert. Hij brengt in ‘Beste Luisteraars’ verhalen en monologen, o.m. uit zijn nieuwste bundel ‘Calvados’. Van hem is ook het nieuwe prentenboek ‘Mijnheer Papier gaat op wandel’.

Waarom kijk je nog tv in zwart-wit, zonder afstandsbediening en kabel?

Mijn tv, een erfenis van mijn grootmoeder, is 25 jaar oud en doet het nog. En omdat ik toch geen kabel heb, hoef ik ook niet te zappen. Ik ben geen fervente tv-kijker. Van alle commerciële zenders blijf ik gespaard. Tv kan je tegenwoordig bijna evengoed in de krant volgen.

Keek je vroeger meer?

Als elfjarige keek ik naar de bekende feuilletons, later vond ik Van Kooten en De Bie wel goed. Maar het medium heeft me nooit echt kunnen boeien. Het blijft eenrichtingsverkeer: turen naar bewegende beelden. Als je een paar uur goeie tv per dag kunt maken, is de capaciteit op. Ik ben gefascineerd geraakt door het woord en heb altijd meer van radio gehouden.

Over ‘het woord’ gesproken: vind je dat de taal op televisie verloedert?

Taal verloedert niet alleen op tv, maar in alle media. Dat moet wel, als je ziet hoeveel er moet worden ‘gezwamd’ voor de grappen komen. Anderzijds: taal leeft natuurlijk. Tv-presentators zijn niet sterker dan vroeger, alleen moeten ze nu zoveel vaker verschijnen dat ze wel meer inspiratie moeten hebben. Als die niet komt, wordt alles goedgepraat met het zogenaamde ‘professionalisme’. Koppen en TerZake moeten telkens nieuwe onderwerpen aanraken. Maar journalisten zijn toch niet in elk onderwerp beslagen. De kijker wordt niet meer au sérieux genomen.

Kijk jij in tijden van oorlog méér tv?

Naar de marathonuitzending van de VRT over de recente gebeurtenissen in de VS heb ik wel gekeken. Maar dan schakel ik voor verdere informatie toch weer over op radio.

Waar kijk je wel graag naar?

Wielerwedstrijden vind ik ongeveer het enige waar tv echt iets toevoegt. Als toeschouwer langs de weg kan je zo’n wedstrijd niet op die manier meemaken. Misschien is het omdat ik zelf verhalen schrijf, maar ik vind een wielerwedstrijd iets episch hebben. Het gaat regelrecht naar een pointe. Al het overige op tv is toch maar een optelsom van een camera, een man en babbelen. Van De Nationale Test heb ik een kwartier gezien: het hield me niet vast. De Mol heb ik in de krant gevolgd. Waar ik wel mag naar kijken: het nieuws, TerZake, een reeks als Heterdaad en ook het weerbericht: met die kaartjes erbij kan je je dat beter voorstellen. Verder heb ik het voor nostalgische programma’s: De Leukste Eeuw, om Gaston en Leo nog eens te zien, of De Prehistorie.

Kan tv ook gezellig zijn?

Vier of vijf keer per jaar komen we met vrienden samen om naar een paar afleveringen van In de Gloria of naar een film te kijken. Met een hapje en een glas wijn erbij en een discussie achteraf, wordt tv zo wél een gezellig medium. Het is moeilijker en wellicht minder leuk om je met zijn vijven rond de radio te scharen, tenzij voor een luisterspel. Daar kan je je van alles bij voorstellen. Jammer dat dat genre nu zo in het verdomhoekje is geraakt, want veel grote schrijvers hebben luisterspelen geschreven. Op basis van luistercijfers of zo worden die dan afgevoerd. Ik wenste dat programmamakers of directies met eenzelfde dédain eens wat snoeiden in al die spelletjes en quizzen. Quizzen doe ik liever zelf, in het dorp of met vrienden.