met het levensechte ’the x-files’, de koning van de sf, zijn we alleszins voorbereid op een buitenaardse inval.

THE X-FILES: SEIZOEN 8 – 20TH CENTURY FOX, 945 MINUTEN

Aaah, weer tijd voor de zoveelste seizoen- rerun van die onvoorstelbare brok klassieke tv-popcultuur. Je bent believer of je bent het niet, zelfs al weet je dat creator Chris Carter zijn eigen kind een beetje heeft zitten ‘schudden’ in die laatste twee seizoenen. Maar als diehardfan van het eerste uur geloof je in de cover-up en heb je alle episodes van seizoen 1 tot en met 9 al achter je – door aliens uitgeboorde – kiezen. Als het dus tijd is voor het rituele in-één-ruk-uitzitten van een seizoen, ruk je de telefoondraad uit de muur, laat je de rolgordijnen naar beneden donderen, draai je het gas dicht, ga je voor je goedkope breedbeeld met desktop 5.1 zitten en werk je met een ijzeren discipline die 21 episodes af. Dat wil zeggen dat je 945 minuten lang naar een rechthoek zit te staren, af en toe eens naar het toilet gaat en dan de deur van de kelder passeert, een ogenblik waarop de zin je bekruipt om…

Ik heb notities genomen bij dit experiment in marathonkijken. Hier zijn ze, met enige opsmuk. Within (1): Voor ik op de startknop druk, denk ik nog dat Mulder is verdwenen, dat Scully zwanger is en dat in deze aflevering de Liquid Metal Man, oftewel T-1000 uit Terminator 2, wordt belast met het onderzoek. Eén seconde later lig ik buiten bewustzijn en ik word pas twee uur later wakker met een vaag maar duidelijk vals besef dat ik rectaal ben onderzocht. En waarom hangt het rolgordijnenkoord nu helemaal uiteengerafeld tegen het plafond, alsof iemand het heeft doorgezaagd? Within dus, of aflevering 162, waarin agent John Dodgett (Robert Patrick) verschijnt. Without (2): Die titel doet denken aan dat rotnummer van U2, maar onverstoord tuur ik verder in de Arizonawoestijn. Dodgett wordt definitief Mulders opvolger. Arme Scully. Redrum: Ja, die titel komt natuurlijk uit The Shining, maar dit is wel een interessante episode. Joe Morton speelt de hoofdgastrol en zat met Robert Patrick in Terminator 2. Patience: Geduld! Dat zeg je ook tegen jezelf, als je voelt dat dit seizoen een lastige zaak wordt. Duchovny was het beu, en Carter zocht vergeefs naar een herbronning. De rollen zijn nu omgedraaid: de sceptische Scully (wat een alliteratie) speelt nu bijna Mulders rol, en Dodgett, tja, die is Mulder natuurlijk niet en moet nu doen wat voorheen Scully deed! Roadrunners: Jezus, nu ben ik wel wakker. Wat een akelige, bloedige en gewelddadige aflevering! Scully zit ergens in Utah vast in een dorp waar een sekte een slakachtig wezen aanbidt dat zich van een menselijk lichaam bedient. Invocation: Het is nacht. Het donker doet een X-File altijd goed. De gedachte aan de uren die komen en een niet echt denderend seizoen werken echter even op de hersenen. Via Negativa: Weer sektegeweld, maar zonder Scully’s female touch. Het is enkel Skinner en Dodgett, en dat is toch even wennen. Salvage: Een verhaal over een man wiens bloed in vloeibaar metaal verandert. Een knipoog naar Dodgett/Patricks rol in T2. Juist, dat weten we al lang…

Het is al goed. Een mens is zwak en geeft er vlugger de brui aan dan hij zou willen. De nacht passeert met het menu van de derde schijf in eindeloze loop. Het is pas op zondag, van ’s morgens tot een fel stuk in de avond, dat seizoen 8 wordt afgewerkt. Blijkt dat Scully’s baby wel eens een alien zou kunnen zijn, dat Mulders grafsteen 1961-2000 vermeldt, en dat die dubbelfinale Essence (1)/Existence (2) je reinste boerenbedrog is. Neen, dan maar terug naar de telefoon en de staatsveiligheid!

Door Jo Smets