Don’t Let Go

‘Hoe was de film?’ vraagt LAPD-inspecteur Jack. ‘Oké’, antwoordt zijn favoriete nichtje Ashley. ‘Niet meer dan oké?’ Drie scènes later in deze film die er niet eens in slaagt om oké te zijn krijgt Jack telefoon van zijn oogappel. Vreemd, want ze is intussen samen met haar ouders doodgeschoten. Ze blijkt te bellen vanuit het nabije verleden. Dat opent de mogelijkheid om te achterhalen wie de moorden beging en misschien zelfs om ze te voorkomen. Over de sciencefiction achter die communicatie tussen twee tijden wordt met geen woord gerept, al is dat een veel minder groot euvel dan het gebrek aan logica binnen die premisse of de vele politiefilmclichés. David Oyelowo uit Selma en Storm Reid uit A Wrinkle in Time en de HBO-serie Euphoria verkopen de onzin verrassend goed, maar het blijft een zootje. De keuze om ook stilistisch verwarring te zaaien is ongelukkig en regisseur-scenarist Jacob Estes is er niet eens goed in. Herbekijk liever zijn uitstekende debuutfilm Mean Creek.