Disenchantment

Matt Groenings hoogdagen liggen al even achter ons, en daar zal het lopende tweeëndertigste seizoen van zijn voornaamste geesteskind The Simpsons – ondanks het voortdurende succes – niks aan veranderen. Ook Disenchantment, de fantasyreeks die hij voor Netflix maakt, zal Groening niet meteen weer op de troon plaatsen, maar dat neemt niet weg dat we naar dit tweede seizoen uitkeken. Het middeleeuwse decor nodigt niet alleen uit tot visuele grappen, ook de verbale humor van de meester gedijt wonderwel in de sprookjeswereld waarin de avonturen van de stoere prinses Bean, de demon Luci en de elf Elfo zich afspelen. Het doorlopende verhaal is compleet ridicuul maar wel een goeie zet, want het verlost ons van het sitcomformat dat na dertig jaar Groening weleens begint te vervelen. En ten slotte grossiert Disenchantment vooral in de ondeugende, rebelse charme die The Simpsons onderweg verloren hebben, en die nergens beter tot uiting kwam dan in het recalcitrante meesterwerkje Futurama.