Donderdag 3/4, 21.45 – VTM

Ondanks de pijnlijke uitschuiver van Ontspoord, de reeks over gefictionaliseerde monstermisdrijven die uiteindelijk werd afgevoerd, begeeft VTM zich met de verkiezingen in aantocht toch weer op de glibberige grens tussen feit en fictie, met een nieuwe Deadline, deze keer 25/5. Die dag vindt immers andermaal een moeder aller verkiezingen plaats.

Deadline 14/10 draaide, nog meer dan om de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen van 2012, om de verdwijning van een tienermeisje. Wat is de verhaallijn van Deadline 25/5?

PETER VAN DEN BEGIN: Ik moet opletten dat ik niet te veel verklap, maar het nieuwe verhaal begint met journaliste Marianne Smidt, het personage van Charlotte Vandermeersch, die zich haast naar de school van haar zoontje, waar een ongeval met een CO-vergiftiging zou zijn gebeurd. Opnieuw een voorval waarbij de zoektocht van Marianne verstrikt raakt met het politieke steekspel, want wie is er verantwoordelijk bij zo’n ongeval?

Misschien wel jouw personage Bert Coenen, die het na het open einde van Deadline 14/10 blijkbaar toch tot burgemeester van Antwerpen heeft geschopt?

VAN DEN BEGIN: Die discussie barst inderdaad los. We beginnen overigens met een schone lei, er komen geen verwijzingen naar de verkiezingsstrijd van Deadline 14/10. Toen was Coenen de oppositieleider, nu is hij de man aan de macht en bijgevolg krijgt hij heel wat op zijn bord.

Heb je voorwaarden gesteld om opnieuw mee te doen?

VAN DEN BEGIN: Ik wilde wel weten wat de scenaristen in petto hadden, maar dat zag er meteen veelbelovend uit. Het sprak me meteen aan dat Coenen als machthebber nu voor veel complexere situaties komt te staan. Hij neemt deze keer een belangrijkere plaats in het verhaal in. Er zijn nu zo veel meer obstakels, en zo veel meer actoren om rekening mee te houden. Zoals de echte burgemeester van Antwerpen, Bart De Wever, inmiddels ook ondervonden heeft.

Belandt jouw burgemeester in het ziekenhuis, net zoals De Wever?

VAN DEN BEGIN: Het burgemeesterschap eist alleszins zijn tol. Fictie en realiteit komen daardoor soms op een vreemde manier met elkaar in aanraking. Ik had net een scène gespeeld waarin Coenen zich ’s avonds in bed niet goed voelt, waarop zijn vrouw vraagt of hij niet naar het ziekenhuis gebracht moet worden. Wel, na die opname stapte ik in mijn wagen en werkelijk het eerste wat ik op de radio hoorde, was het nieuws dat Bart De Wever opnieuw was opgenomen in het ziekenhuis. Ja, dan wordt het toch een beetje griezelig.

Word je daar niet bijgelovig van?

VAN DEN BEGIN: Dat nu ook weer niet, en het is nu eenmaal deel van het concept dat de scenaristen hun inspiratie uit de werkelijkheid halen. Coenen zal ook te maken krijgen met bedreigingen, iets wat Bart De Wever eveneens ondervonden heeft – vanwege zijn standpunt over Syriëstrijders.

Heb je De Wever deze keer vooraf ontmoet?

VAN DEN BEGIN: Nee, ik merk dat we de wederzijdse reflex hebben om de nodige afstand tot elkaar te bewaren. Vanwege Coenens nieuwe functie hebben we wel vaak in het stadhuis van Antwerpen, op het Schoon verdiep, gefilmd. En dan viel het wel eens voor dat we elkaar in de wandelgangen kruisten. ‘Dag meneer de burgemeester’, zei De Wever dan tegen mij, en ik zei hetzelfde terug. Meer niet. Net als bij Deadline 14/10 was het opnieuw niet mijn bedoeling om een imitatie van De Wever neer te zetten. Al ben ik wel benieuwd naar wat hij van het resultaat zal vinden.

Burgemeester Coenen neemt het bij de verkiezingen nu op tegen de zittende minister-president. Hoe was het om Koen De Bouw te treffen, in de rol van Kris Peeters’ fictieve tegenhanger?

VAN DEN BEGIN: Als een bijzonder weerzien, omdat Koen en ik tegelijk aan Studio Herman Teirlinck hebben gestudeerd. We zaten zelfs op hetzelfde kot, om vervolgens gedurende meer dan twintig jaar nooit samen te spelen, niet in een film en evenmin in een tv-serie. Ook in Deadline 25/5 hebben we slechts een beperkt aantal scènes samen, maar ik moet wel zeggen dat het tussen ons als politieke opponenten knettert.

Jijzelf wordt eerder in linkse hoek geplaatst. Krijg je veel reacties uit het Vlaams-nationalistische kamp over jouw vertolking van Coenen?

VAN DEN BEGIN: Voor zover ik weet niet. Ik herinner mij wel een bepaalde opname waarbij we een partijmeeting ensceneerden. Op het einde werd De Vlaamse leeuw gezongen, en ik was vergeten de tekst vanbuiten te leren. Dan zag je figuranten, die wel uit volle borst meezongen, verbaasd kijken: hoe, kent die dat niet? (lacht) Om het Twilight Zone-gehalte compleet te maken: die opname vond plaats in de Zuiderkroon, de zaal van Bart De Wevers bekende ‘zet die ploat af’-speech, in het decor van onze Debby & Nancy’s warme wintershow. Veel vreemder dan dat hoeft het toch niet te worden.

Toen jouw rol in Deadline voor het eerst bekendraakte, lachte de toen nog rondborstige De Wever dat ze qua uiterlijk niet verder van de werkelijkheid hadden kunnen casten. Nooit overwogen, nu hij veel meer op jou is gaan lijken, om in je Elvis-fatsuit uit Fans te kruipen?

VAN DEN BEGIN: Leuk idee, maar zo’n rubberen pak is me veel te zweterig om er een hele fictiereeks mee op te nemen.

Dat doet er ons trouwens aan denken: smeed jij nog snode plannen met Stany Crets?

VAN DEN BEGIN: Nu even niet. Maar zo verlopen onze carrières al langer, we gaan elk onze eigen weg en vroeg of laat vinden we elkaar weer met een nieuw idee.

HANS VAN GOETHEM