Hazenpeper en vossenstreken – In de Afrikaanse fabel ‘De wraak van Bakamé’ twijfelt een haas over het hazenpad en beperkt een missionaris zich niet tot de missionarishouding.

Janssen & Van Oudheusden

Oogachtend, 319 blz., euro22

Altijd mooier, dikker en ambitieuzer: het lijkt wel hét verhaal van de Vlaamse strip tijdens het voorbije decennium. Ook Jeroen Janssen neemt het adagium zéér ter harte. De wraak van Bakamé is volgens ons geheugen – dat net zijn jaarlijkse vitaminekuur genaamd vakantie heeft gekregen – de dikste Vlaamse strip ooit. Om helemaal eerlijk te zijn: een kleine helft van het boek verscheen enkele jaren geleden al als het eerste deel van het aangekondigde tweeluik De grote toveraar. In plaats van een tweede deel is De wraak van Bakamé direct de volledige uitgave van de twee delen in één band.

Janssen en zijn Rotterdamse scenarist Pieter van Oudheusden borduren in dit boek voort op het Afrikaanse schelmenverhaal dat ze in hun boek Bakamé uit 2003 voor het eerst uitprobeerden. De haas Bakamé is daarin een Afrikaanse variant op Reynaert de Vos, die door listen en oplichterij vooral de vadsige hyena Mpyisi voor schut zet. Geen loer laat Bakamé ongedraaid en geen enkele Afrikaanse schone is veilig voor hem als manlief op verplaatsing speelt. Mpyisi, zijn vrouw en zijn schoonvader de burgemeester hebben schoon genoeg van zijn oplichterijen. Mpyisi vertrekt dus op een lange reis om de hulp in te roepen van Bwana Kero, een machtige tovenaar die zijn carrière in Afrika begon als missionaris. Dat personage baseerden Janssen en Van Oudheusden op pater Gustaaf Van Acker, wiens verhalen de wereld van Bakamé hebben geïnspireerd.

De wraak van Bakamé loopt uit op een harde strijd tussen twee gewiekste manipulatoren. Jeroen Janssen bevestigt met dit boek zijn reputatie van witste Afrikaan ter wereld door met veel zwier de vrolijke chaos van centraal Afrika op papier tot leven te wekken. Vooral de exuberante kleuren en de rommelige perspectieven brengen het enthousiasme van de voormalige ontwikkelingswerker doeltreffend over. De wraak van Bakamé wordt daardoor een vrolijke aanvulling op die andere geloofwaardige Afrikastrip, Aya uit Yopougon, waarin evenveel levensvreugde en geilheid getoond wordt, maar de ondertoon toch ernstiger blijft. Kortom, Bakamé is een geestige fabel over een onderbelicht stuk Afrika door twee witte mannen uit het koude stuk van Europa.

Gert Meesters