De verzamelwoede van Kurt Rigolle, de art director van ‘Belgica’ en ‘The Broken Circle Breakdown’

Momenteel kunt u op de expo Het wonder is geschied! doorheen twintig jaar nieuwe Vlaamse filmgeschiedenis wandelen, samengevat in kunst, beeldmateriaal en rekwisieten. Dat laatste is mede te danken aan Kurt Rigolle, de Gentse verzamelaar en artdirector die heel wat Vlaamse filmsets vormgaf.

Welke stukken heb je zoal bovengehaald voor de expo?

Kurt Rigolle: Je kunt bijvoorbeeld de stoffenwinkel uit Pauline & Paulette bezoeken, de allereerste film waaraan ik heb meegewerkt. Of toch een imitatie ervan, want het originele decor konden we niet gebruiken, aangezien er werd gefilmd in een echte winkel en ik moeilijk alles kon afbreken. (lacht) Er zijn wel enkele originele stoffen uit de film te zien.

Je behoefte doen kan dan weer in de toiletten uit Belgica.

Rigolle: Inclusief cocaïnesporen. (lacht) Variety schreef in zijn recensie van de film dat ze het verschaalde bier en de overlopende toiletten haast konden ruiken. Daar moesten we dus zeker iets mee doen. Verder worden er een paar rekwisieten tentoongesteld van films waaraan ik heb meegewerkt. Een reclamebord uit het café van Noordzee, Texas, stukjes kapotgeslagen trompet uit Turquaze, de motorkap van de pick-uptruck uit The Broken Circle Breakdown… De doodskist van koning Boudewijn uit Ex Drummer heb ik ook nog staan in een van mijn magazijnen, maar die zullen ze uiteindelijk niet gebruiken.

Magazijnen? Meervoud?

Rigolle: Ik zit intussen aan 2500 vierkante meter opslagruimte, verspreid over drie magazijnen. Je moet weten dat ik al heel mijn leven verzamel. Als klein manneke schuimde ik al rommelmarkten af op zoek naar oude mixers en koffietoestellen, tot grote ergernis van mijn ouders. (lacht) Nadat ik de zolder had ingepalmd, volgde de kelder. Later schakelde ik over op garageboxen, en voor ik het wist, had ik drie magazijnen stampvol staan. Ik gok dat ik intussen een twintigtal kringloopwinkels bij elkaar heb verzameld. En toch blijf ik elke dag nieuwe spullen zoeken en kopen.

Waar komt die passie vandaan?

Rigolle: Nostalgie maakt mij gelukkig. Het lijkt wel alsof ik me krampachtig vastklamp aan een verleden dat ik zelf niet eens heb gekend, want ik verzamel veel spullen uit de jaren vijftig en zestig. Ik heb een onverzadigbare honger die continu gestild moet worden. Noem het gerust een verslaving. Het allerleukste is het zoeken zelf, maar mijn grootste probleem is dat ik niets kan wegdoen. Gelukkig heb ik mijn job te danken aan mijn collectie: een dikke twintig jaar geleden kreeg ik tijdens een avondje op café toevallig het aanbod om voor rekwisieten te zorgen op de set van Pauline & Paulette, en ik ben nooit meer gestopt. Intussen verzorgde ik de sets van heel wat Vlaamse films en series, gaande van De helaasheid der dingen en Hasta la vista tot Bevergem en Groeten uit… (denkt na) Al is mijn verzamelwoede sindsdien eigenlijk alleen maar erger geworden. Nu heb ik tenminste een gegronde reden om nóg meer spullen te kopen.