Gert Meesters
Gert Meesters Stripjournalist voor Knack Focus.

BONIN & GIROUD

GILLON & GIROUD

DUPUIS (COLLECTIE IMPRESSIE(S)), 64 BLZ., euro6,95

Het verhaal van Dora Mars (Quintett 1) ***

Het verhaal van Alban Meric (Quintett 2) ***

De conceptreeks De tien geboden van Frank Giroud maakte duidelijk school: andere scenaristen proberen sindsdien ook eindige reeksen te scheppen die meer door ideeën dan door personages samenhangen. Doordat elk boek aan een andere tekenaar wordt toevertrouwd, verschijnen zulke reeksen meestal aan een vrij snel tempo en met twee boeken tegelijk, zoals Pandora Box over de hoofdzonden. Met Quintett waagt trendsetter Giroud zich zelf opnieuw aan een conceptreeks, waarin een voorval tijdens de Eerste Wereldoorlog in Macedonië in vier boeken door vier betrokken personen wordt verteld. In het vijfde boek wordt een conclusie gepresenteerd.

De vier vertellers maakten in Macedonië deel uit van hetzelfde legerorkestje, dat zijn naam aan de stripreeks leent. Omdat ze elk hun eigen zorgen hebben, geven ze in het boek dat aan hen gewijd is allemaal een andere versie van wat er in die maanden in Macedonië gebeurd is. Verschillende persoonlijke verhalen van dezelfde gebeurtenissen: het kan spanning opwekken. Dat bewezen Tome en Ralph Meyer jaren geleden met Hard tegen hard, een trilogie over een taxichauffeur die zijn vrouw wou vermoorden.

Dora Mars uit het eerste boek van Quintett is een zangeres die een playboy-piloot achterna is gereisd, en toevallig bij de militaire verrichtingen betrokken raakt. Alban Meric wordt als officier door een ondergeschikte gechanteerd met zijn homoseksuele relatie. Hij moet voortdurend veel geld weten te vinden. Quintett is veel beter gestart dan die andere gehypete conceptreeks, Pandora Box. Giroud slaagt er in de eerste twee boeken in enkele goed uitgewerkte personages tegen een interessante achtergrond in complexe gebeurtenissen te verstrikken. Hij bouwt de spanning naar de volgende delen van de reeks bijzonder vakkundig op. De tekenaars – de achilleshiel van dit soort projecten – brengen het er behoorlijk af: Cyril Bonin (van Fog) en zelfs Paul Gillon (van De blanke weduwe), die alle personages nog steeds in stereotiep goed of slecht, mooi of lelijk verdeelt. Toegegeven, het verleent het geheel iets van een zeemzoet stationsromannetje, maar dat past wel bij een verhaal over een romantische homoliefde met weerhaakjes.

Gert Meesters

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content