Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar Matangi, het vierde album van enfant terrible M.I.A., is er. Het einde van een cyclus, vermoeden we. Het begin van een nieuwe adem, hopen we.

Loftbewoners maken geen geloofwaardige radicalen, zeggen ze. Komiek en acteur Russell Brand weet het, sinds zijn bevlogen interview met Jeremy Paxman viraal ging. M.I.A. weet het ook, sinds ze na het succes van haar tweede album Kala (2007) regelmatig de wind van voren krijgt vanwege haar opruiende statements.

In tegenstelling tot Brand verwoordt Maya Arulpragasam haar militante standpunten à la‘Give War A Chance’ dan ook niet erg fijnzinnig. Bovendien raakte haar muzikaal instinct blijkbaar van slag tijdens de moeilijke evenwichtsoefeningen tussen politiek provocateur en popster. Het te beladen Maya (2010) was een rommeltje, en toen dolle M.I.A. tijdens de Super Bowl opdraafde aan de zijde van Madonna, maakte ze zich als zelfverklaarde vrijbuitster geen klein beetje belachelijk.

Ook de release van Matangi – hindoegodin van de muziek en Maya’s geboortenaam – bleef niet van controverse gespaard. Zo zou Interscope eerst hebben geweigerd om het album uit te brengen, wegens ’te positief’. ‘Maak het donkerder’, zeiden de bonzen, waarop M.I.A. zich eens goed kwaad maakte op Twitter, ermee dreigde de hele mikmak online te lekken, en zo verder, enzovoort.

Enfin, het plaatje is er. We lieten het een weekje bezinken en kwamen tot het volgende, spijtige besluit: de tijger in de Brits-Sri Lankaanse lijkt getemd. Warrior, Matangi en Double Bubble Trouble bevatten weliswaar sporen van de M.I.A. die zes tot acht jaar geleden de popmuziek besmette met haar verknipte derdewereldritmes, agressieve beats en perverse kinderrijmpjes, maar het scherpste is van de snee. Pop sloot haar in de armen, maar wanneer M.I.A. het omgekeerde probeert, komen daar vodden van zoals Exodus en Know It Ain’t Right: halfzachte pogingen tot muzak die je eerder associeert met de brave copycats die ze baarde en die ze in Attention trouwens een geestige hak zet.

De Bollywood-r&b van Bad Girls steekt er met kop en schouders bovenuit, maar is wel gerecupereerd uit de prima mixtapeVicki Leekx van twee jaar geleden. Het doordrammende Bring The Noise ontbreekt het aan een degelijke hook, en de huidige single Y.A.L. A. is kermismuziek, zij het wel doeltreffende kermismuziek.

Afschrijven doen we M.I.A. echter niet. Zelfs een tamme tijger kan nog klauwen, weet de beste dresseur. Misschien moet M.I.A. wel opnieuw Matangi Arulpragasam leren zijn en is hiermee de eerste stap gezet. Nu nog uit de buurt blijven van bloedzuigers als Donatella Versace en La Ciccone, en het komt hopelijk weer goed.

M.I.A. **

Matangi

Pop

Interscope

DOWNLOADS

Bad Girls

Attention

Y.A.L.A.

JONAS BOEL