Guido Lauwaert
Guido Lauwaert Opiniemaker

Tauberbach, de nieuwe productie van Alain Platel, is een hartroerend jongleur- en passiespel, uitgevoerd door één actrice – Elsie de Brauw – en vijf dansers.

Tauberbach begon met een cd met cantates van Bach, gezongen door dove kinderen, en een verhaal van Marcos Prado over een vrouw, Estamira, die gekozen heeft voor een vuilnisbelt. Voor Alain Platel de uitgangspunten om aan te tonen dat het belangrijkste voor de mens is het mysterie en het absurde van het bestaan te aanvaarden. Dan kan men met recht en rede zeggen: I do not agree with life – wat ook de sleutelzin van de voorstelling is geworden.

De vuilnisbelt in Tauberbach is een heuvelachtig terrein waarboven een gezoem van muggen, vliegen en bijen hangt. ‘Geef uw kleren een tweede leven’ is een veelgehoorde uitspraak. En na een tweede leven komt een derde, en dat is waar de bewoners van dit stort door bestaan. Uit de rotzooi vissen ze kleinoden die wat opbrengen om eten en drank te betalen. Verder trachten ze daar een nieuwe waardigheid mee te vinden. Dat is wat Alain Platel duidelijk maakt. Wie niet participeert aan het burgerlijke bestaan, zijn eigenheid naar het tweede plan verschuift, is veroordeeld een vod te worden.

Dat gevoel en die overtuiging worden getoond en vertoond door een Bargoens taaltje waaruit nu en dan iets te raden valt. Die ogenschijnlijk onafgewerkte klankgedachten vinden hun oorsprong in een stem die doet denken aan de computerstem van HAL uit Kubricks 2001, A Space Odyssey. In de ogen van Platel schuilt in iedere mens, in de kern van het centrale gedeelte van zijn brein, een stem die de diepere lagen van gedachten en gevoelens activeert, programmeert en regisseert. Voor de geest, maar ook voor het lichaam. Dat krijgt vorm in de dans, wild als de oerkracht van woede zowel als van weelde.

Dat geheel krijgt een extra dimensie door Bach, die al te vaak als een geniale muzikale wiskundige wordt voorgesteld. Voor Platel primeert bij de componist het gevoel. Elk akkoord is in samenhang met het naastliggende een impressie. In haar totaliteit wordt de compositie een exposé waarin alle gevoelens een plaats krijgen. In Tauberbach slaagt het triumviraat van actrice, dansers en regisseur erin om de toeschouwer mee te sleuren in een personage dat leeft vanuit een vermomming om zijn oprechte aandoeningen te verbergen of te verklaren.

Tauberbach is in vergelijking met de vorige producties van Les Ballets C de la B sober van aard. Elsie de Brauw weet dat te onderstrepen door een superbe vertolking. Je voelt dat zowel voor De Brauw als Platel het extroverte het moest afleggen tegenover het introverte. Een wijze beslissing. De theaterfan die deze voorstelling mist, heeft een flink gat in zijn cultuur.

TAUBERBACH *****

Münchner Kammerspiele / Les Ballets C de la B / NTGent

Nederlandse première: 4/2, Stadsschouwburg, Amsterdam; Belgische première: 16/4, NTGent, daarna ook in Brussel en Antwerpen. lesballetscdelab.be

GUIDO LAUWAERT

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content