De meest eigenzinnige en cinefiele sectie van het filmfestival is ‘A Look Apart’, een selectie van 25 films, gaande van compromisloze vormexperimenten tot alternatieve genrefilms, van vergeten arthouse-parels tot exotische avant-garde. Programmacurator Cis Bierinckx stelt alvast vijf van zijn favorieten aan u voor.

Avenge but one of my two eyes (Avi Mograbi, IsraËl)

In deze documentaire trekt de Israëlische activist Avi Mograbi een confronterende parallel tussen het hedendaagse verzet van Palestijnse zelfmoordcommando’s en Joodse legendes, zoals de Bijbelse exploten van Samson en de zelfmoordenaars van de Masada-berg.

Cis Bierinckx: ‘Mograbi heeft ooit als dienstweigeraar in de gevangenis gezeten, maar dat heeft zijn engagement duidelijk niet gebroken. Wat indrukwekkend is aan deze film is de manier waarop hij ons een morele spiegel voorhoudt. Hij stelt zich de vraag wat precies het verschil is tussen de zelfmoordaanslagen van de Palestijnen en het gewelddadige verzet van de Joden ten tijde van Samson en Masada, die toen evengoed werden onderdrukt. Mograbi komt zijn film zélf voorstellen, en aansluitend is er een debat over de ‘refuseniks’, de Israëlische dienstweigeraars.’

Me and you and everyone we know (Miranda July, VS)

Wanneer een eenzame videokunstenares een labiele schoenenverkoper ontmoet, begint een raak geobserveerde en grappige rom-com waarin drama, romantiek en humor elkaar voor één keertje niet voor de voeten lopen, en waarbij de schmalz netjes wordt vermeden. Is getekend: Miranda July, een performance-artieste die een van de meest opmerkelijke Amerikaanse debuutfilms van de jongste jaren aflevert.

Bierinckx: ‘De film won in Cannes de Camera d’Or en in Sundance de Speciale Juryprijs. Het is verbazend hoe toegankelijk en luchtig hij is, zonder te vervallen in meligheid of Hollywood-clichés. Qua innoverende kracht vergelijken sommigen hem nu al met Easy Rider en Stranger than Paradise.’

The evolution of a Philipino family (Lav Diaz, Filippijnen)

630 minuten film en 16 jaar uit het leven van een Filippijnse boerenfamilie, nu eens realistisch, dan weer poëtisch in beeld gezet tegen het decor van imposante zwart-witlandschappen en de economische malaise onder de dictatuur van president Marcos. Een naar Heimat loensend familie-epos op zijn Filippijns, waaraan regisseur Lav Diaz maar liefst negen jaar heeft gewerkt.

Bierinckx: ‘Laat je niet afschrikken door het feit dat deze film 630 minuten duurt en trek er, als je kunt, een volle dag voor uit. Als epische familiekroniek torent hij ver boven La Meglio Gioventu uit. De film is een van de weinige die ik een ‘meesterwerk’ zou durven noemen, en was eerder al een verrassende hit op de festivals van Toronto en Rotterdam. Dat wordt hij straks ook zeker hier in Gent.’

Little Fugitive (Ray Ashley, Morris Engel & Ruth Orkin, VS)

Dit ontwapenende docudrama uit 1953 schetst een dag uit het leven van de zevenjarige Joey, die van huis is weggelopen nadat zijn oudere broer een wrede grap met hem heeft uitgehaald. Een cultklassieker die indertijd werd genomineerd voor de oscar van beste scenario, en die met zijn vérité-stijl menig Nouvelle Vague- en Free Cinema-regisseur inspireerde.

Bierinckx: ‘Elk jaar probeer ik een paar klassiekers in het programma te stoppen. Vandaar deze innoverende, ontroerende maar helaas vergeten prent die indertijd door Truffaut werd geciteerd als een van de voornaamste inspiratiebronnen voor Les 400 Coups. In Amerika heropgevist naar aanleiding van het recente overlijden van Morris Engel en voor het eerst bij ons terug te zien in de bioscoop.’

The black and white milk cow (Yang Yin, China)

Wanneer zijn vader overlijdt, ziet Yinsheng zich gedwongen zijn studies stop te zetten en terug te keren naar zijn geboortedorp. Daar gaat hij aan de slag als leraar; een melkkoe is zijn enige bron van inkomsten. Uit het Chinese plattelandsleven gegrepen sociodrama van debutant Yang Jin.

Bierinckx: ‘Het beperkte budget is de rijkdom van deze studentenfilm, aangezien het de regisseur verplicht het aantal locaties te beperken, het verhaal zo eenvoudig mogelijk te houden en vooral met long shots te werken. Toch weet hij de ziel van zijn personages te vatten en iets fundamenteels te vertellen over China, een land in volle expansie dat schippert tussen traditie en moderniteit. Kortom: een voorbeeldfilm voor heel wat Belgische cineasten, die eraan herinnert dat je ook met weinig geld goeie cinema kunt maken.’

Door Dave Mestdach

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content