‘Het record van de langstlopende sitcom breken: dÁt wil ik nog bereiken’, zei Kelsey Grammer onlangs in dit blad. Helaas is Dr. Frasier Crane na elf seizoenen uitgezongen. Door Gunter Van Assche

FRASIER

Elke dinsdag 20.00 – Ned3 Elke vrijdag 0.30 – VTM

EXTRA OP WWW.FOCUSKNACK.BE

ONS RECENTE INTERVIEW MET KELSEY GRAMMER

Wat zouden de eerste woorden van Dr. Frasier Crane geweest zijn, toen hij op 25 september 1984 zijn entree maakte in Cheers – en meteen ook op het kleine scherm? Het zal geen oneliner geweest zijn waarmee de shrink de Boston Pub met verstomming sloeg, want een korte zoektocht op het web levert geen resultaat op. Frasier moet echter wel indruk gemaakt hebben, want in no time maakte hij deel uit van het meubilair. Toen de pub in 1993 de deuren sloot was hij zelfs zo populair dat hij zijn naam mocht lenen aan wat de meest succesvolle spin-off ooit zou worden. Maar nu gooit de radiopsycholoog de hoorn definitief op de haak. Frasier stopt na elf seizoenen. Alles samen heeft het personage twintig jaar de massa geëntertaind, een record dat hij moet delen met James Arness, die evenlang Marshal Matt Dillon speelde in de cowboyserie Gunsmoke.

Het hoge prijskaartje aan de teen van Dr. Crane heeft de beslissing om te stoppen zeker beïnvloed: met ruim 1,5 miljoen dollar per aflevering mocht Kelsey Grammer zich de tv-acteur met het meest benijdenswaardige loonbriefje ter wereld noemen – toch tot Ray Romano van Everybody Loves Raymond hem vorig jaar overtroefde. Voor dat bedrag wil een zender natuurlijk een aardige return en daar wringt het schoentje. De kijkcijfers zijn niet meer als voorheen en de critici schieten met scherp.

Het is eigenlijk al een wonder dat de serie zo lang succes had, want er zijn niet meer dan vier hoofdpersonages (dr. Frasier Crane, zijn broer Niles, zijn kreupele vader Martin en diens huishulpje Daphne). Maar Frasier toont het leven als een frustrerende odyssee om geluk te vinden, en dat is iets waarin de kijkers zich herkennen. De reeks slaagde er wonderwel in om vaak beproefde komische clichés uit te puren. Misverstanden werden niet onnodig lang uitgesponnen, interseksuele discussies duurden maar de tijd van een sterke oneliner (Frasier: ‘ Hoe kunnen wij, mannen, nu seks gebruiken om te krijgen wat we willen? Seks is echt het enige dat we willen!‘) en de tics van de acteurs bleven verrassend genoeg grappig (Niles die zijn stoel afstoft voor hij gaat zitten).

Om de dalende kijkcijfers te counteren, werden Niles en Daphne na zeven seizoenen flirten uiteindelijk een koppel. En omdat studies uitwezen dat de gemiddelde Amerikaan zijn junkfood alleen laat staan voor een tv-huwelijk – Friends bereikte een piek met het huwelijk tussen Chandler en Monica -, werden Niles en Daphne aan het begin van het elfde seizoen voor het altaar gesleept. Het resultaat was geen onverdeeld succes: meer dan 21 miljoen kijkers stemden af op zender NBC – het hoogste cijfer in twee jaar -, maar de afleve-ring werd flauw en inspiratieloos genoemd. Dat was de zwaarste uithaal die de show kon krijgen, want Frasier moet het precies hebben van zijn geraffineerd spervuur van grappen. Verslapt dat, dan is het tijd om het licht uit te doen. Het spreekt in hun voordeel dat de producenten van de serie – waaronder Grammer zelf – dat begrepen hebben. In mei klinkt Frasiers ‘ I am listening‘ voor een laatste keer in de radiostudio. Of komt er nog een spin-off van de spin-off? Het is niet uitgesloten. En geef toe: zelfs een serie waarin de hond des huizes Eddie enkel voor zich uit zit te staren en Frasier de stuipen op het lijf jaagt, is stukken onderhoudender dan de verzamelbox van de tv-serie Team Spirit.

Door Gunter Van Assche

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content