Een mens is geneigd veel door de vingers te zien als het uiteindelijke doel het goede doel is. Maar bij het kijken naar De Glazen Show met vooral Steven Van Herreweghe en een heel klein beetje Sofie Lemaire begon ik te beseffen dat een mens misschien toch niet alles slikt, hoe voornaam en verheven het doel ook is. Het goede doel van De Glazen Show was dat van Het Glazen Huis: geld, zeer veel geld inzamelen om diarree – aka de kakikleurige dood – uit de wereld te helpen. Toen de gasten van die eerste avond in nette rijtjes van twee binnendruppelden, besloop me het donkerbruine vermoeden dat het doel van De Glazen Show toch niet enkel ovenverse barmhartigheid en menslievendheid was.
Was het werkelijk een wonderbaarlijk toeval dat ongeveer iedereen die plaatsnam rond de spoelbak die dienst deed als toog om iets van zichzelf aan te bieden ook vriend aan huis is bij Woestijnvis? Het productiehuis dat – voor die ene man die het voorbije jaar op de oceaanbodem doorbracht – vanaf september VT4 zal inkleuren? Zelfs grote kleine Manitou Wouter Vandenhaute had hoogstpersoonlijk de hond van Man Bijt Hond tot daar getrokken om hem tegen veel geld van de hand te doen. Het was dat, of hem naar het containerpark brengen en moeten betalen om hem volgens de normen verwerkt te krijgen. Geeft veel fijn stof, hoor, zo’n verbrande reuzenhond. Of ben ik nu in deze tijden van vrede, liefde, goede voornemens en hoop op eindelijk eens een goed jaar, alweer overdreven kritisch?
In De Glazen Show hadden ze daar alvast weinig last van. Het ging uiteindelijk om het goede doel. Annemie Struyf slaagde er bijvoorbeeld in schoenen van de voormalige uitbuitster van armen en grijsaards aan te bieden alsof het begerenswaardige objecten waren. Dat er misschien een heel klein beetje bloed van een kinderhand aanhing, moesten we voor het gemak maar even vergeten. Struyf had die schoenen gekregen omdat Imelda Marcos – de onderdrukster waarvan sprake – het zo geweldig vond iemand te leren kennen met dezelfde schoenmaat als zij. Nu wilde ze die schoenen veilen. Voor het goede doel. Iedereen in die Glazen Show vond het geweldig. Annemie nog het meest van al.
Buiten ging het er al even klef toe. In een tent zaten Zaki, Gunter Lamoot, Rob Vanoudenhoven en hihihaha Jacky Lafon. Ze verkochten moppen voor het goede doel. Ceremoniemeester was Sven De Leijer en mensen mochten bieden op gewone moppen, gepersonaliseerde moppen en vettige moppen. Het beste moment uit die hele eerste aflevering was toen een meisje weigerde te betalen omdat ze de mop die Rob uit zijn oksels schudde niet vettig genoeg vond. Dat dit het hoogtepunt van een programma moet zijn, zegt ongeveer alles. En toch, als De Glazen Show een ding bewezen heeft dan alvast het talent van Steven Van Herreweghe. Zelfs van een stront met een strik rond kan hij volgens mij het meest populaire geschenk onder de kerstboom maken. Dat is zeker niet iedereen gegeven. Maar het blijft wel een stront met een strik rond.
Van maandag 19/12 tot donderdag 22/12, één
Meer bedenkingen op www.knackfocus.be/testbeeld
TINE HENS
‘HET DOEL VAN DE GLAZEN SHOW LEEK TOCH NIET ENKEL OVENVERSE BARMHARTIGHEID EN MENSLIEVENDHEID.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
