Lost River is gemonteerd door Nico Leunen, de favoriete monteur van Fien Troch (zijn levenspartner) en Felix Van Groeningen. Niet in een studio, maar in Ryan Goslings kelder. Om te slapen, mocht hij naar de garage.

In oktober 2013 stond de monteur van Kid (2012) en The Broken Circle Breakdown (2012) op het punt om op vakantie te vertrekken toen Ryan Gosling aanklopte met de vraag ‘om eens naar zijn film te kijken’. ‘Hoe hij bij mij uitkwam? De Iraanse filmregisseur Babak Jalali is een van de beste vrienden van Fien. Ik heb Babaks vriend Noaz Deshe geholpen toen die in de rats zat met de montage van zijn langspeelfilm White Shadow (2013). Toen een vriend van Noaz vergelijkbare moeilijkheden kreeg, kwam ook die bij mij aankloppen. Dat was dus Ryan Gosling.’

Gosling was niet gelukkig met de montage van de IJslandse Valdís Óskarsdóttir (Festen, Eternal Sunshine of the Spotless Mind) en haalde er – aanvankelijk officieus – Leunen bij. ‘Zijn producenten dachten dat ik een Europese montagegoeroe van minstens zestig jaar was. Drie weken werkten we onder de radar aan de montage. Ik was nog geen vier dagen thuis toen ik gevraagd werd om zo snel mogelijk terug naar LA te vliegen. Ook de producenten vonden me de juiste man om Lost River af te werken.

‘Vier maanden lang werkten Ryan en ik in de montagecel die hij had laten installeren in de kelder van zijn huis. De eerste bijnaam die Ryan me gaf, was de Sniffer. Omdat ik aan de film snuffelde, lastige vragen stelde en een neus had voor pijnpunten en verminkte stukken. Er was veel materiaal voorbarig gesneuveld. Als een speurhond diepte ik dat weer op. Daar was hij me heel dankbaar voor.

‘Ryan zat er bijna elke dag bij. Zo heb ik het graag. Een regisseur mag gerust de krant lezen of mails beantwoorden, maar hij mag niet te ver zijn. Monteren is een trip die je samen aflegt. Ik logeerde in het gastenverblijf. Al is dat misschien een iets te chic woord voor een verbouwde garage. Ik maakte er wel een punt van om élke dag via de tuin naar de kelder te gaan en niet via de privévertrekken. Ik wilde hun privacy respecteren. Dat stelden Ryan en Eva op prijs. Dat hield het voor hen draaglijk. En zelfs leuk. Ik heb er een vriendschap aan overgehouden, juist omdat het zo intens was. Soms zaten we tot twee uur ’s nachts in de kelder. Je woont samen, je werkt samen, je eet samen. We zijn ook een paar keer samen op stap gegaan, maar meestal keken we ’s avonds naar een film. Ik heb met hem naar Kid gekeken. Hij heeft naar Fien gemaild om haar te feliciteren met zo’n mooie film. Ook Desert Haze van Sofie Benoot vond hij fantastisch.

‘Ik vreesde dat ik in Cannes verloren zou lopen, maar Ryan wilde me mee op de rode loper. Hij vroeg me tijdens de première om naast hem te komen zitten. “Zoals in de kelder.” Lost River heeft deuren voor me geopend. Ik heb nu een agent in de VS. Maar het gaat nog even duren voor ik op een interessante aanbieding inga. Ik heb eerst nog drie films op rij te monteren: de nieuwe film van Babak Jalali, Home van Fien en op dit eigenste moment Belgica van Felix Van Groeningen.’

(N.R.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content