Dawn Richard

Een viertal jaar geleden kwam Dawn Richard via zelfverklaard fan Solange Knowles op een plaat van Dirty Projectors terecht. Twee mooie referenties. En dan beginnen we nog maar pas. Want Richard draagt eclecticisme hoog in het vaandel. Second Line is tegelijk een hommage aan haar wortels in New Orleans en onderdeel van ‘een beweging om zwarte, vrouwelijke pioniers in elektronische muziek naar het voorplan te duwen’. In de eerste plaathelft trekt ze het offerkleed van een commanderende housediva aan, deel twee wordt gedomineerd door future-r&b en steile hyperballades. Richard hinkelt tussen Janelle Monae, Missy Elliott en Rihanna, maar landt toch telkens op haar eigen pootjes. Ooit was ze cheerleader voor de lokale footballhelden van de New Orleans Hornets, die kennen wat van salto’s.