1 Dat is durven, in tijden van vliegschaamte de luchtvaart literair promoten. Vanwaar het idee?
David Szalay: Het concept van een kettingverhaal heb ik natuurlijk niet zelf bedacht maar vliegreizen waren een handig vertrekpunt om er een wekelijks hoorspel van te maken: het ene verhaal haakt in het andere zonder dat je elke aflevering per se gehoord moet hebben. Daarnaast ben ik gefascineerd door ‘degrees of separation’, het concept dat het niet zo moeilijk is om twee willekeurige aardbewoners aan elkaar te linken.
2 Waarom luchthavens en niet pakweg treinstations?
Szalay: Er hangt toch iets nadrukkelijker een gevoel van vrijheid. Meer dan in stations, die vaak ons woon-werkverkeer symboliseren, kunnen we op luchthavens dromen van verre reizen en nieuwe levens op exotische plekken. Ook al stralen vliegreizen niet meer die grandeur van de begindagen uit – we kennen allemaal wel de kleinmenselijke frustraties die bij de commerciële luchtvaart horen – de wereld is door de luchtvaart beduidend kleiner geworden. Met deze verhalen wilde ik aantonen hoe tastbaar een abstract begrip als globalisering kan zijn: het gaat telkens over mensen.
3 Heb je zelf alle respectieve vliegreizen afgelegd?
Szalay: Neen, zo’n grote fan van jetlag ben ik nu ook weer niet. Maar ik heb wel zo veel mogelijk plaatsen gekozen waar ik ooit geweest ben. Ik heb een nogal reislustig leven. Ik heb zelfs een paar jaar in Brussel gewoond en zeer genoten van uitstapjes naar Luik en Gent. And as weird little countries go, Belgium is certainly one of my favorites. (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
