DANNI LOWINSKI

Tine Hens
Tine Hens Journaliste voor Knack

Kwam een spast bij de advocaat. ‘Ik wil rechte benen’, zei de spast. ‘En een rechte mond. Ik wil dat het terugbetaald wordt.’ ‘Tuurlijk’, antwoordt de advocaat. ‘We slepen dat ziekenfonds voor de rechtbank.’ Een slechte mop? Een mop zonder clou? Nee, een rammelend scenario van een fictiereeks die even kunstmatig is als het decor waarin ze zich afspeelt. Danni Lowinski, het vtm-geval waarin Nathalie Meskens een kapster speelt die advocaat wordt en kantoor houdt in het winkelcentrum van Genk. Voor een euro per minuut regelt Lowinski aan haar gammele tafel echtscheidingszaken, het onrechtmatige ontslag van in het zwart werkende poetsvrouwen of de meer ordinaire burenruzies. Pas op, Lowinski wordt daarbij niet zozeer geleid door nobele doelen of een ontembare drang om de wereld te verbeteren – iets wat je bij pakweg Erin Brokovich wel zag – nee, Lowinski is van het principe van de gezonde middenstander: een zaak is een zaak.

Bij het schrijven van deze reeks is waarschijnlijk lang gebrainstormd over hoe die Lowinski er precies moet uitzien. Netkousen! Stijf van de haarlak! Dikke, ronde memmen! Geen netkousen, dat wordt te plat! Zo van die rokjes tot net onder haar gat! Nog dikkere memmen! Nog meer haarlak! Zo lang dus, dat er geen tijd meer over was om over een verhaallijn, dialogen of psychologische profilering – ik zeg maar wat – door te bomen. Het Grote Woordenboek van de clichés die het op tv altijd doen, werd uit de kast gerukt en zo werden ze er van A (arme vrouw wordt rijk) tot Z (zuipende vader) in verwerkt zoals een beenhouwer zijn worsten draait. Danni Lowinski is de Empire State Building van de clichés. Echt, noem er een, en het zit erin. Outsider wint aan de lopende band van doorgewinterde advocaten. Check. Zoon heeft moeilijke relatie met geslaagde ouders. Check.

In aflevering drie waren ze bijvoorbeeld bij de P van piercings – en ook die van pisseloe – aanbeland, waarop het geschifte leeghoofd van dienst, Bieke, aan een uitleg begon over de piercings in haar pisseloe. Ik vermoed dat dat grappig bedoeld was. Mij leek het vooral gigantisch bij de haren getrokken. Maar om eerlijk te zijn: het kon me allemaal niets schelen. En dat is waarschijnlijk de pijnlijkste vaststelling. Wat er met al die personages in Danni Lowinski gebeurt, of de gladde advocaat Olivier Smets Lowinski nu al dan niet zal binnendoen – volgens het Grote Woordenboek wel – of Niels zich nu verzoent met zijn vader, Bieke een tweede piercing in haar pisseloe laat zetten, papa Lowinski de vreugde in het leven herontdekt en Fouad verliefd wordt op Danni: ik ben er even benieuwd naar als naar de snelheid waarmee het gras groeit op mijn gazon. De enige vraag die hier de voorbije weken vaker dan normaal gesteld werd, was of ze echt zijn. De borsten van Meskens, ongetwijfeld de meest in het oog springende personages in Danni Lowinski. Waarmee alles ongeveer gezegd is.

Donderdag 20.45 – vtm

Meer bedenkingen op www.knackfocus.be/testbeeld

TINE HENS

‘DE ENIGE VRAAG DIE ONS BEZIGHOUDT, IS OF DE BORSTEN VAN MESKENS ÉCHT ZIJN.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content